تاثیر شعله افکن بر بانک بذر خردل وحشی (Sinapis arvensis L.)، جمعیت میکروارگانیسم ها و خصوصیات فیزیکوشیمیایی خاک

در این تحقیق تاثیر استفاده از شعله افکن در کاهش زیستایی بذر خردل وحشی (Sinapis arvensis L.) پس از برداشت کلزا (Brassica napus L.) و تاثیر آن بر جمعیت میکروارگانیسم ها و برخی خصوصیات فیزیکوشیمیایی خاک در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با هشت تیمار و چهار تکرار در دو سال زراعی ۸۵- ۱۳۸۴ و ۸۶- ۱۳۸۵ در کرج بررسی شد. کرت های آزمایش هر یک با ۵۰ گرم از بذر خردل وحشی پس از برداشت کلزا آلوده شد. در برخی از تیمارها کلش کلزا در مزرعه حذف و در گروهی دیگر از تیمارها کلش حفظ شد. سپس تیمار استفاده شعله افکن در کرت های با کلش و بدون کلش (به طور مستقیم بر سطح خاک) و تیمار سوزانیدن کلش به روش معمولی در کرت های با کلش اعمال گردید. ضمنا برخی از کرت ها بدون آبیاری و خشک بودند و برخی دیگر پس از یکبار آبیاری و مرطوب شدن خاک تحت تاثیر تیمارهای سوزانیدن معمولی و شعله افکن قرار گرفتند. ارزیابی تیمارهای آزمایش با تعیین درصد بذرهای غیرزنده موجود در نمونه های خاک یک هفته پس از اعمال تیمارها و شمارش گیاهچه های رویش یافته در واحد سطح در بهار سال بعد انجام شد. نتایج نشان داد که تیمارهای حرارتی موجب سوختگی بذر خردل وحشی و از بین رفتن زیستایی آن و نیز کاهش تراکم گیاهچه گردید. اثر شعله افکن بیشتر از سوزانیدن معمولی کلش ها بود. شعله افکن در کرت های خشک و کلش دار بیشترین تاثیر را در کاهش تراکم گیاهچه ها داشت. جمعیت میکرو ارگانیسم ها در تیمارهای حرارتی در کرت های مرطوب کمتر از شاهد بود، اما در کرت های خشک جمعیت میکروارگانیسم های خاک کاهش نشان نداد. تیمارهای حرارتی تاثیر قابل توجهی در خواص فیزیکوشیمیایی خاک نداشت.

کلیدواژه ها:

جوانه زنی بذر ، زیستایی بذر ، شوک حرارتی ، ماده آلی