بررسی کارایی زیست محیطی و فنی در تولید انگور شهرستان بیجار با رویکرد نهاده محور

هدف از مطالعه ی حاضر، بررسی کارایی فنی و کارایی زیست محیطی در تولید انگور شهرستان بیجار می باشد. در این تحقیق به منظور بررسی کارایی فنی و کارایی زیست محیطی از روش تابع مرزی تصادفی (SFA) با رویکرد نهاده محور استفاده شده است. در مطالعه ی حاضر برای ارزیابی کارایی زیست محیطی، نهاده های کود شیمیایی، سم و گوگرد به عنوان نهاده های زیانبار در نظر گرفته شده است. داده های این تحقیق از ۱۷۰ باغ انگور این شهرستان در سال ۱۳۹۷ بدست آمده است.میانگین کارایی فنی با استفاده از روش تابع مرزی تصادفی (SFA) با فرم ترانسلوگ، ۷۰ درصد به دست آمد که نشان می دهد واحدهای مورد مطالعه تا ۳۰ درصد می توانند کارایی خود را افزایش دهند. حداقل و حداکثر میزان کارایی فنی به ترتیب ۲۶ و ۹۳ درصد به دست آمد که بیانگر شکاف زیاد (۶۷ درصدی) بین کارایی واحد های مورد مطالعه می باشد. پایین ترین و بالاترین کارایی زیست محیطی به دست آمده به ترتیب برابر با ۴۹ و ۹۹ درصد و میانگین آن برابر با ۹۲ است. بر اساس نتایج حاصل می توان گفت که به طور متوسط امکان افزایش ۸ درصدی در کارایی زیست محیطی باغات انگور این منطقه وجود دارد. با توجه به بالا بودن میانگین کارایی زیست محیطی، این نتیجه به دست می آید که بیشتر تولید کنندگان انگور در مصرف کودها و سموم شیمیایی ملاحظات زیست محیطی را در نظر گرفته اند لذا تشویق و معرفی باغدارانی که بیشترین میزان کارایی را داشته اند میتواند نقش مثبتی در جهت استفاده صحیح از منابع و کاهش الودگی های زیست محیطی که منجر به توسعه پایدار کشاورزی در منطقه بشود، داشته باشد.

کلیدواژه ها:

انگور ، تابع مرزی تصادفی ، شهرستان بیجار ، کارایی زیست محیطی ، کارایی فنی