بررسی کارایی علف کش ترکیبی دایکمبا+مزوتریون+نیکوسولفورون در مقایسه با علفکش های رایج مزارع ذرت دانه ای (Zea mays L.) در کشور

کارایی علف کش ترکیبی دایکمبا+مزوتریون+نیکوسولفورون در مهار علفهای هرز ذرت دانهای (Zea mays L.) در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در مشهد، کرمانشاه، اهواز و زرقان طی سال ۱۳۹۸ بررسی گردید. تیمارهای کنترل شیمیایی شامل مصرف پس رویشی مزوتریون+تربوتیلازین+متولاکلر، ریمسولفورون+نیکوسولفوورن؛ تاپرامزون؛ تینکاربازون-متیل+ ایزوکسافلوتل؛ دایکمبا+مزوتریون+نیکوسولفورون (در مقادیر ۴۰۰، ۵۰۰، ۶۰۰، ۷۰۰ و ۸۰۰ گرم در هکتار از ماده تجارتی ۵/۵۶۹ WG) بودند. نتایج نشان داد علفکش دای کمبا+مزوتریون+نیکوسولفورون در مقادیر ۷۰۰ تا ۸۰۰ گرم در هکتار بین ۷۰ تا ۸۵ درصد تراکم و وزن خشک کل علف های هرز را کاهش داد و با حفظ عملکرد نسبی دانه ی ذرت (به طور متوسط بیش از ۸۰ درصد) کارایی خود را ثابت کرد. ریمسولفورون+نیکوسولفوورن (۵۰-۳۰ درصد) و تاپرامزون (۷۰-۵۰ درصد) در مجموع مناطق کارایی کم تا متوسطی نشان دادند. تین کاربازون متیل+ایزوکسافلوتل در تمام مناطق آزمایش موفق ارزیابی شد. تاجخروس (Amaranthus spp.) در تمام مناطق به جز اهواز غالب بود. گونه های غالب بعدی سلمه (Chenopodium album) و خرفه (Portulaca oleraceae) در مشهد وزرقان بودند. عروسک پشت پرده (Physalis divaricata) نیز در دو منطقه ی اهواز و زرقان غالب بود. سه علف هرز پیچک (Convolvulus arvensis)، سوروف (Echinochloa crus-galli) و طحله (Corchorus olitorius) فقط در اهواز غالب بودند. سایر گونه ها شامل قوزک (Hibiscus trionum) در مشهد، شیرین بیان (Glycyrrhiza glabra) و توق (Xanthium strumarium) در کرمانشاه و قیاق (Sorghum halepense) در زرقان غالب بودند. سوروف در درجه اول و سپس شیرین بیان و خرفه جزو علفهای هرزدشوار کنترل محسوب گردیدند

کلیدواژه ها:

تراکم ، دشوار کنترل ، سولفونیل اوره ، عملکرد ، علایم خسارت ، وزن خشک