بررسی رابطه هوش معنوی و نوع دین داری (مطالعه موردی: جوانان شهر یزد)

به نظر می‎رسد می‎توان هوش معنوی را به‎عنوان مهارتی در تفسیر رویدادها و کشف معنای زندگی و حل مسائل، در ارتباط با زیست دینی دانست. هدف این پژوهش، بررسی رابطه هوش معنوی با نوع دین داری جوانان با کمک نظریه تکثر زیست جهان‎ها و استعاره بازار برگر و هوش معنوی ایمونز است. ابزار این پژوهش، پرسشنامه‎ محقق ساخته‎ای بوده که اعتبار آن از طریق اعتبار محتوا و پایایی آن از طریق آلفای کرون باخ تایید شده است. ۳۸۴ نفر از جوانان ۱۵ تا ۳۴ ساله شهر یزد با کمک نمونه‎گیری خوشه‎ای چندمرحله‎ای انتخاب ‎شده‎اند. داده‎ها با نرم‎افزار spss و تحلیل عاملی و آزمون‎های ,t f، ضریب همبستگی و تحلیل مسیر تحلیل شدند. یافته‎ها نشان می دهد دو نوع دین داری عامه و بریکولاژ در بین جوانان شناسایی‎شده و زنان دین داری عامه و مردان بیشتر دین داری بریکولاژ دارند. پایگاه اقتصادی−اجتماعی با دین داری عامه همبستگی منفی دارد؛ اما با دین داری بریکولاژ همبستگی مثبت و معنادار دارد. همچنین، همبستگی مثبت و معناداری بین هوش معنوی و نوع دین داری وجود دارد. مدل رگرسیونی نشان می‎دهد متغیرهای مستقل (هوش معنوی، وضعیت تاهل، پایگاه اقتصادی− اجتماعی) ۱۲ درصد از تغییرات دین داری عامه و ۱۱ درصد از تغییرات دین داری بریکولاژ را تبیین می‎کنند.

کلیدواژه ها:

ایگاه اقتصادی−اجتماعی ، دین داری عامه ، دین داری بریکولاژ ، نوع‎ دین داری ، هوش معنوی