تاثیر آموزش مبتنی بر الگوی روان شناختی شکوفایی بر بخشش در مادران دانش آموزان کم شنوا

هدف این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش مبتنی بر الگوی روان شناختی شکوفایی بر بخشش مادران دانش آموزان کم شنوا بود. این پژوهش با روش نیمه آزمایشی و طرح پیش آزمون  پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری شامل ۹۸ نفر مادران دانش آموزان کم شنوای شهر کاشان، در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ می شد که از بین آن ها ۲۸ نفر به صورت تصادفی انتخاب و در یک گروه آزمایش (۱۳ نفر) و یک گروه کنترل (۱۵ نفر) قرار گرفتند. جلسات آموزش مبتنی بر بسته آموزشی شکوفایی سلیگمن (۲۰۱۱) در ۱۰ جلسه ۹۰دقیقه ای برای گروه آزمایش برگزار شد. داده ها با استفاده از پرسش نامه گرایش به بخشش هارتلند (۲۰۰۵) جمع آوری و با استفاده از آزمون تحلیل واریانس مختلط با اندازه گیری مکرر تحلیل شد. نتایج نشان داد که مداخله باعث افزایش معنادار بخشش و خرده مقیاس های بخشش خود، دیگران و موقعیت در مرحله پس آزمون می­شود (۰۱/۰P<). نتایج آزمون بنفرونی نشان داد میزان افزایش نمرات پس آزمون در مرحله پیگیری هم نسبتا پایدار بود. بر اساس یافته ها، برنامه آموزشی مبتنی بر الگوی روان شناختی شکوفایی در بهبود بخشش مادران دانش آموزان کم شنوا موثر بود. بنابراین، از این برنامه می توان برای بهبود بخشش مادران استفاده کرد و در مدارس نیز از آن بهره مند شد.

کلیدواژه ها:

الگوی روان شناختی شکوفایی ، بخشش ، مادران ، کم شنوا