انگاره رنج در سروده های مانوی
محل انتشار: دوفصلنامه پژوهش های ادیانی، دوره: 11، شماره: 21
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 51
فایل این مقاله در 23 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ADYAN-11-21_005
تاریخ نمایه سازی: 10 آبان 1402
چکیده مقاله:
یکی از مضامین اصلی در آموزه های مانی، که آشکارا در ادبیات مانوی بازتاب یافته، رنج است. در این دین رنج با امتزاج خیر و شر، یا به بیان بهتر با اسارت نور در بطن تاریکی آغاز می شود و تا فرجام جهان استمرار می یابد. در حقیقت، این رنج، رنجی کیهانی است که باید تحت فرآیند خاصی با گذر از آن به رهایی و رستگاری دست یافت. از این رو، بشارت دهنده ای از سوی پدر بزرگی، خدای متعال مانوی، فرود می آید تا روح را از این رنج اسارت برهاند. از همین رو است که تعالیم سخت گیرانه ای در مانویت آموزش داده می شود تا برگزیدگان و پارسایان مانوی نیز، همسو با ایزدان، در کار رهایی انوار ایزدی از بطن تاریکی مشارکت کنند. این تحقیق که به روش تحلیلی توصیفی و با محوریت سروده های ایرانی مانوی نگاشته شده، در صدد است به ماهیت انگاره رنج در مانویت بپردازد و به درک بهتر ما از فلسفه و عرفان مانوی جهت دهد
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سمیه خلیلی
دانشجوی دکتری ادیان غیرابراهیمی، دانشگاه ادیان و مذاهب، قم، ایران
محمد شکری فومشی
استادیار گروه ادیان غیرابراهیمی، دانشگاه ادیان و مذاهب، قم، ایران
علیرضا شجاعی
مربی گروه ادیان غیرابراهیمی، دانشگاه ادیان و مذاهب، قم، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :