بر هم کنش ترهالوز و اسیدآسکوربیک در رشد گیاهچه های آرابیدوپسیس
محل انتشار: مجله پژوهش های تولید گیاهی، دوره: 17، شماره: 4
سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 25
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOPP-17-4_002
تاریخ نمایه سازی: 10 آبان 1402
چکیده مقاله:
ترهالوز یک دی ساکارید مهم پیام رسان است که در زندگی گیاهان نقش های فراوانی دارد. این دی ساکارید بر فرآیندهایی مثل رشد گیاه، سهمیه بندی۱[۱] کربن، تخصیص کربن، پاسخ به تنش و فتوسنتز اثر دارد. گیاه جهش یافته آرابیدوپسیس (tps۱) که فاقد آنزیم ترهالوز فسفات سنتتاز ۱ است دارای مقادیر زیادی اسیدآسکوربیک می باشد. افزودن ترهالوز سبب مهار رشد گیاهچههای آرابیدوپسیس وحشی شده درحالی که افزودن اسیدآسکوربیک به محیط این اثر مهاری ترهالوز را برطرف کرده و در تخصیص کربن آن اثر دارد. بنابراین برهمکنش هایی رابطه بین ترهالوز و اسیدآسکوربیک در گیاهان وجود دارد. این پژوهش ماهیت این برهمکنش را از طریق سنجش برخی پارامترهای رشدی و بیوشیمیایی دانهرستهای آرابیدوپسیس که با سوربیتول (۱۰۰ میلیمولار) به عنوان شاهد، ترهالوز (۱۰۰ میلیمولار)، ترهالوز به علاوه اسیدآسکوربیک (۱/۰ میلیمولار) و اسیدآسکوربیک به تنهایی تیمار شده بودند، بررسی میکند. افزودن ترهالوز به محیط کشت گیاه آرابیدوپسیس سبب کاهش رشد ریشه و برگ ها و افزایش میزان پراکسید هیدروژن، آنتوسیانین و افزایش بیشتر فعالیت آنزیمهای کاتالاز، پراکسیداز و پلی فنل اکسیداز همراه با کاهش محتوای کلروفیل شد. برگشت این آثار پس از افزودن اسیدآسکوربیک به گیاه حاکی از وجود استرس اکسیداتیو در گیاهان رشد یافته در محیط حاوی ترهالوز بود. درحالی که گیاهان رشد یافته در محیط حاوی سوربیتول (شاهد) در نوک ریشهها نشاسته انباشته کردند، نشاسته در گیاهان رشد یافته در محیط حاوی ترهالوز در برگ های لپه ای انباشته شد. افزودن اسیدآسکوربیک به محیط حاوی ترهالوز دوباره سبب انباشته شدن نشاسته در ریشه ها گردید. بنابراین ترهالوز در تعیین قدرت منبع- مخزن متابولیکی موثر باشد. احتمالا تنش اکسیداتیو ایجاد شده در اثر تیمار با ترهالوز سبب کاهش رشد و تقسیم سلول های مریستمی ریشه شده و از این رو قدرت ریشه ها به عنوان یک مخزن متابولیکی مهم گیاه در دریافت قند از لپه ها کاهش می یابد. در چنین شرایطی قند ناشی از گلوکونئوژنز ذخائر روغنی لپه به منظور پرهیز از اثرات اسمزی در لپه ها به صورت نشاسته انباشته می گردد. در مقابل افزودن اسیدآسکوربیک سبب برطرف شدن تنش اکسیداتیو و تقسیم سلول های ریشه ای شده و از این رو قدرت این مخزن متابولیکی در دریافت قند از لپه ها مییابد. در این تیمار بنابراین انباشتگی ذخایر کربوهیدراتی به صورت نشاسته در ریشه مشاهده گردید. برخلاف انتظار گیاهان تیمار شده با ترهالوز بیشترین میزان اسیدآسکوربیک را داشتند که می تواند ناشی از محدودیت استفاده از اسیدآسکوربیک برای مقابله با استرس اکسیداتیو باشد.
کلیدواژه ها: