بررسی میزان اثربخشی آموزش مهارت های زندگی به روش بدیعه پردازی بر مدارای اجتماعی، خردمندی و کنترل عواطف نوجوانان پسر دوره ی متوسطه ی اول

سابقه و هدف: یکی از مسئولیت های نظام آموزشی در کنار خانواده، آموزش مهارت های زندگی به کودکان و نوجوانان است. روش تدریس بدیعه پردازی، یک روش جدید آموزشی و تمرینی در تقویت خلاقیت است. اثربخشی آموزش مهارت های زندگی به روش بدیعه پردازی بر مدارای اجتماعی، خردمندی و کنترل عواطف نوجوانان پسر دوره ی متوسطه ی اول هدف اصلی این پژوهش بوده است. مواد و روش ها: این پژوهش یک پژوهش نیمه آزمایشی است با جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان پسر دوره اول متوسطه شهر همدان به تعداد ۵۰۰۰ نفر. حجم نمونه آماری ۵۰ نفر (۲ گروه ۲۵ نفری) است که از طریق روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شده اند. برای گردآوری داده ها از پرسش نامه های مدارای اجتماعی، خردمندی و کنترل عواطف و برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره MANCOVA و آزمون تعقیبی شفه استفاده شده است. یافته ها: با توجه به داده های به دست آمده از آزمون شفه، میانگین پس آزمون گروه تحت آموزش به روش بدیعه پردازی و تاثیر آن بر مدارای اجتماعی و میزان خردمندی و کنترل عواطف (که شامل کنترل خشم، عاطفه مثبت، خلق افسرده و اضطراب نوجوانان است) به ترتیب ۱۰/۰۸، ۲۸/۱۶، ۱۲/۳۲، ۱۱/۱۱،۶۴/۸ و ۹۶/۱۳ نمره بیشتر از گروه کنترل است. نتیجه گیری: آموزش مهارت های زندگی به روش بدیعه پردازی به عنوان یک روش اثربخش بر بهبود مدارای اجتماعی و خردمندی و کنترل عواطف نوجوانان پسر مطرح است که در طراحی مداخلات آموزشی پیشنهاد می گردد.

کلیدواژه ها:

Emotion control ، Life skills ، Social tolerance ، Synectics ، Wisdom ، بدیعه پردازی ، خردمندی ، کنترل عواطف ، مدارای اجتماعی ، مهارت های زندگی ، نوجوانان