چیستی، چرایی و چگونگی استفاده از طنز در تدریس

هدف این پژوهش، تبیین چیستی، چرایی و چگونگی استفاده از طنز در فرایند تدریس است. در این پژوهش تفاوت طنز با واژه های همگون، جایگاه دیدگاه های طنز در تدریس، انواع طنز، مقدمات و اصول بایسته استفاده از طنز و کارکردهای طنز در تدریس بررسی شد. این پژوهش به لحاظ هدف جزو پژوهش های کاربردی و به لحاظ روش از نوع سنتز پژوهشی بود که با استخراج مولفه ها و نکات مشترک تعدادی از تحقیقات مرتبط با طنز و تدریس بر مبنای اصول تلفیق، سنتزی از داده ها و یافته ها مورد بازآرایی، بازاندیشی و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان می دهد که ورود طنز به برنامه های درسی به عنوان یک پدیده نو و بدیع امکان پذیر است، بنابراین در هنگام استفاده از طنز در تدریس باید به علایق و نیازهای دانش آموزان توجه تا پاسخگوی علاقه و خواسته های آنان باشد. طنز آموزشی، طنزی از پیش طراحی شده است که معلمان می توانند از آن برای جذاب سازی فرایند یادگیری کمک بگیرند. کارکردهای استفاده از طنز در تدریس شامل کاهش اضطراب و افزایش انگیزه دانش آموزان، ارتقای عملکرد معلمان و تسهیل یادگیری می شود. استفاده بیش ازحد طنز باعث از بین رفتن ارزش و حرمت معلم می شود. طنز باید متناسب، مرتبط با موضوع تدریس باشد تا اثربخش باشد. آموزش و پرورش باید در سطح سیاست گذاری به طنز توجه بیشتری کند تا معلمان در بخش اجرا با مشکلات کمتری روبرو شوند. درنهایت، پیشنهادهایی برای بهبود و ارتقا کیفیت فرایند تدریس ارائه شد.

کلیدواژه ها:

طنز ، شوخ طبعی ، دیدگاه طنز آموزشی ، تدریس ، سنتز پژوهی