نگاهی به نقش آموزش و پرورش در تربیت دینی دانش آموزان

بدون تردید یکی از موثرترین راه های ترویج معارف دینی در سطح جامعه، آموزش های مهارتی از طریق نهادهای فرهنگی وتربیتی، به ویژه آموزش و پرورش است. در این نهاد، معلم میتواند با تقویت روحیه حق گرایی و قدرت تفکر و تشخیص حق ازباطل در دانش آموزان، الگودهی رفتاری به آنان و انتخاب شیوه مناسب در بیان آموزه های دینی و پاسخ مناسب به پرسش ها وشبهه ها در راستای تربیت نسلی فرهیخته که مزین به ارزش های معنوی باشد، قدم های قابل توجهی بردارد. در این پژوهش،راهکارهایی جهت آموزش معارف دینی به دانش آموزان و افزایش مشارکت آن ها در مسائل مذهبی به معلمان، ارائه گردیدهاست. هدف نهایی نظام آموزشی در سراسر دنیا تعلیم و تربیت افراد به منظور حضور موثر در جامعه و انتقال هویت، فرهنگ،ارزش ها و اصول حاکم بر کشور است، به نحوی که نظام آموزش و پرورش در سراسر گیتی، گروه های دانش آموزی را در مدارسو کلاس های درس گردهم میآورد تا امید و انتظارات جامعه و افراد را برآورده سازد. در این بین علی رغم آنکه در ظاهر، فراگیریعلم و ترویج شاکله های آن مهم ترین اهداف نظام آموزشی به شمار میآیند، با این حال نباید از یاد برد که نظام آموزشی نقشمهمی در جامعه پذیری افراد ایفا مینماید. از این رو افراد علاوه بر فراگیری علم و دانش به شناخت خود و دیگران نیز می پردازند.مساله بحران هویت یکی از حادترین مسائل موجود در کشورهای درحال توسعه محسوب میشود و بعضا این بحران موجب رخنهعوامل بیگانه و سقوط رژیم های حاکم نیز شده است.

کلیدواژه ها:

آموزش و پرورش ، دانش آموز ، تربیت ، دین ، اسلام ، تربیت دینی