بررسی آزمایشگاهی تاثیر استفاده از سنگ چین و پوشش گیاهی بر آب شستگی اطراف تکیه گاه پل

هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر استفاده از سنگچین و پوشش گیاهی بر کاهش آب شستگی اطراف تکیه گاه پل می باشد. به همین منظور در ۳۰ آزمایش در سه گروه، از دو ابزار سنگ چین و پوشش گیاهی به صورت جداگانه و همزمان برای کنترل آب شستگی تکیه گاه مستطیلی ۹۰ درجه و مستطیلی با دیواره های دایره ای استفاده شد. در ابتدا، آزمایش های سنگ چین انجام شد. در این آزمایش ها سنگ چین تیزگوشه در قطرهای ۷/۲، ۸۱/۶ و ۱۲ میلی متر و چگالی ۶۵/۲ مورد استفاده قرار گرفت. ضخامت لایه سنگ چین دو برابر قطر متوسط سنگ-چین، چیدمان مستطیلی و هم تراز با مصالح بستر در نظر گرفته شد و نتایج نشان داد که سنگ چین با قطر ۱۲ میلی متر آبشستگی اطراف تکیه گاه مستطیلی را ۸۵ درصد و اطراف تکیه گاه مستطیلی با دیواره های دایره ای را ۵۳ درصد کاهش داد. در مرحله دوم آزمایش های پوشش گیاهی انجام شدند و پوشش گیاهی برای هر دو تکیه گاه تحت آرایش شطرنجی، در سه درصد تراکم ۶۴/۰، ۱۹/۱ و ۸/۲، انعطاف پذیر و مستغرق انتخاب شد. مطابق نتایج حاصله، درصد تراکم ۱۹/۱ برای هر دو تکیه گاه بهترین عملکرد را داشته و آب شستگی را در اطراف تکیه-گاه مستطیلی ۹۰ درجه ۸۴ درصد و مستطیلی با دیواره های دایره ای ۸۱ کاهش داد. در آخرین مرحله از آزمایش ها، تاثیر همزمان سنگ چین و پوشش گیاهی بررسی شد. سنگ چین با قطر ۸۱/۶ میلی متر و پوشش گیاهی با درصد تراکم ۱۹/۱ درصد بهترین نتیجه را داشته به گونه ای که آب شستگی در اطراف تکیه گاه مستطیلی ۹۳ درصد و اطراف تکیه گاه مستطیلی با دیواره های دایره ای را ۶۸ درصد کاهش داد.

کلیدواژه ها:

پوشش گیاهی ، حفاظت بستر ، سنگ چین ، فرسایش ، مدل آزمایشگاهی