بررسی عوارض شناختی و اسکلتی- عضلانی ناشی از اعتیاد به تلفن هوشمند

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 67

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JHF-10-4_001

تاریخ نمایه سازی: 29 آبان 1402

چکیده مقاله:

زمینه و اهداف: تلفن های هوشمند به افراد در سازماندهی کارهای روزانه کمک می کنند و کاربردهای فراوانی در زندگی انسان دارند. آمارها، افزایش روزافزون کاربرد این نوع تلفن ها را نشان می دهد. هدف از مطالعه ی حاضر، بررسی عوارض اسکلتی- عضلانی و شناختی ناشی از استفاده ی بیش از حد از تلفن هوشمند در میان کاربران ساکن شهر تهران بود.مواد و روش ها: در این مطالعه ۵۴۱ نفر (۲/۶۰% زن و ۸/۳۹% مرد) از کاربران تلفن هوشمند شهر تهران با میانگین سنی (۱۱±)۹/۳۵ سال شرکت کردند. چهار پرسشنامه ی اعتیاد به تلفن های هوشمند، شاخص ناتوانی ناشی از گردن درد، پرسشنامه ناراحتی اسکلتی- عضلانی دست کرنل و نارسایی های شناختی استفاده شد که به صورت آنلاین از طریق واتس اپ و تلگرام برای افراد ارسال گردید. داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون در نرم افزار SPSS۲۵ آنالیز شدند. رعایت ملاحظات اخلاقی در تمام مراحل اجرای مطالعه درنظر گرفته شد.یافته ها: میزان اعتیاد به تلفن هوشمند در جامعه ی مورد بررسی۳/۳۷% (در بین زنان ۲/۳۵% و در بین مردان ۴۲%) محاسبه و در گروه سنی ۳۰-۲۰ سال بیشترین میزان شیوع را داشت. اعتیاد به تلفن هوشمند با متغیرهای سن، درد و ناراحتی در نواحی دست/ مچ دست، گردن و نارسایی های شناختی روزمره ارتباط مثبت و معنادار(۰۵/۰ ≤ P-value) داشت. نتیجه گیری: میزان شیوع و پیامدهای منفی اعتیاد به تلفن هوشمند، ضرورت برنامه ریزی و فرهنگ سازی مناسب به منظور کنترل استفاده از این ابزار در کاربران ایرانی را نشان می دهد. انجام مطالعات بیشتر برای تعیین مکانیسم های موجود به ویژه در ارتباط بین اعتیاد به تلفن هوشمند با سن، اختلالات شناختی، عملکرد و خطای انسانی توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

نارسایی های شناختی ، ناراحتی های دست/ مچ دست ، ناراحتی های گردن ، اعتیاد به تلفن هوشمند

نویسندگان

طیبه لرستانی

گروه ارگونومی، دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران

مهناز صارمی

گروه ارگونومی، دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران

سهیلا خداکریم

گروه آمار زیستی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران

اعظم ملکی قهفرخی

۴- مرکز تحقیقات کنترل عوامل زیان آور محیط و کار، دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران