مدل سازی سینتیکی و بهینه سازی فرآیند استخراج اسانس بیدمشک (Salix aegyptiaca L.) با استفاده از تقطیر آبی با کمک فراصوت
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 49
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FSCT-18-121_008
تاریخ نمایه سازی: 1 آذر 1402
چکیده مقاله:
هدف از پژوهش حاضر، مدل سازی و بهینه سازی فرایند استخراج اسانس بیدمشک (Salix aegyptiaca L.) با روش تقطیر آبی با کمک فراصوت و مقایسه آن با اسانس به دست آمده با روش تقطیر آبی بود. به منظور به حداکثر رساندن بازده استخراج، محتوای فنولی کل و IC۵۰، زمان فراصوت (۴۵-۱۵ دقیقه)، توان فراصوت (۵۰۰-۱۰۰ وات) و نسبت آب به گیاه (۱۰-۳ (حجمی/وزنی)) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که اثرات زمان و توان فراصوت بر بازده استخراج، محتوای فنولی کل و IC۵۰ اسانس معنیدار بود (۰۵/۰˂p). اگرچه افزایش نسبت آب به گیاه به طور معنی داری منجر به بازده استخراج بیشتر گردید (۰۵/۰˂p)؛ با این حال، این متغیر تاثیر معنی داری بر محتوای فنولی کل و IC۵۰ نداشت (۰۵/۰˃p). متغیرهای بهینه شده زمان فراصوت، توان فراصوت و نسبت آب به گیاه به ترتیب برابر ۳۹ دقیقه، ۱۸۹ وات و ۸/۶ (وزنی/حجمی) بود. در شرایط بهینه، از هر دو روش تقطیر آبی و تقطیر آبی با کمک فراصوت برای استخراج اسانس استفاده شد. بازده استخراج تقطیر آبی با کمک فراصوت (۰۰۹/۰±۱۰۸/۰ درصد) به طور معنی داری بالاتر از روش تقطیر آبی (۱۰۹/۰±۰۸۱/۰ درصد) بود (۰۵/۰˂p). در مقایسه با تقطیر آبی، روش تقطیر آبی با کمک فراصوت منجر به زمان استخراج کوتاه تر، مصرف انرژی کمتر، خاصیت ضداکسایشی بالاتر و بازده استخراج بالاتر گردید. خصوصیات فیزیکی اسانس روش های تقطیر آبی و تقطیر آبی با کمک فراصوت تفاوت معنی داری نداشت (۰۵/۰˃p). در میان چهار مدل سینتیکی، مدل سیگموئیدی بهترین مدل انتخاب گردید که می تواند برای مدل سازی سینتیک استخراج اسانس توسط روش های تقطیر آبی و تقطیر آبی با کمک فراصوت مورد استفاده قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
Mohsen Zandi
Assistant Professor, Department of Food Science and Engineering, Faculty of Agriculture, University of Zanjan, Zanjan ۴۵۳۷۱-۳۸۷۹۱, Iran
Ali Ganjloo
Associate Professor, Department of Food Science and Engineering, Faculty of Agriculture, University of Zanjan, Zanjan ۴۵۳۷۱-۳۸۷۹۱, Iran
Mandana Bimakr
Associate Professor, Department of Food Science and Engineering, Faculty of Agriculture, University of Zanjan, Zanjan ۴۵۳۷۱-۳۸۷۹۱, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :