تعیین مکان بهینه منابع تولید پراکندهی بادی در شبکه توزیع مبتنی بر روش دستهبندی دادهها (EPDC 2012)

پیشرفتهای اخیر در زمینه ی تکنولوژی تولید انرژی های تجدیدپذیر مانند توربینهای بادی، فتوولتاییک، سلولهای سوختی و میکروتوربینها، توجه نهادهای تولید و توزیع را به تغییر در استراتژیهای خود با توسعهی تولیدات پراکنده در سیستمهای توزیع سوق داده است. در این مقاله روشی برای مکان یابی بهینه ی منابع تولید پراکنده بر پایهی باد در سیستمهای توزیع به گونهای ارائه شده است که علاوه بر هزینهی نصب و بهره برداری از این منابع، هزینه ی تلفات سالیانه ی انرژی نیز در سیستم کمینه گردد. این روش بر پایهی دسته بندی دادههای توان خروجی توربینهای بادی با استفاده از روش k-means میباشد. سپس با توجه به دسته های حاصله و شاخصهای احتمالی هر دسته، با استفاده از الگوریتم ژنتیک، به تعیین مکان و تعداد نیروگاههای بادی، با در نظر گرفتن اهداف ذکر شده در تابع هدف پرداخته میشود. قیود در نظر گرفته شده نیز شامل بارگذاری خطوط و ولتاژ باسها و تعداد منابع تولید پراکنده در هر باس میباشد. کارایی روش ارائه شده برروی شبکه ی 33 باسهی نمونه تست گردیده است و نتایج حاصله با روش متداول مکان یابی منابع تولید پراکندهی بادی (در نظر گرفتن توان ثابت برای خروجی توربین ها ی بادی) مقایسه گردیده است .

کلیدواژه ها:

توربینهای بادی ، الگوریتم بهینه ساز ی ژنتی ک ، شبکه توزیع ، مکانیابی ، .K-means