تعیین تازگی میگوی پرورشی (گونه وانامی) با استفاده از خواص فیزیکی و مکانیکی

چکیده در این مقاله تازگی و کیفیت میگوی پرورشی (وانامی) با استفاده از آزمون­های مکانیکی برشی و فشاری در طی چهار مرحله نگهداری (روز اول، روز سوم، روزششم و روز نهم) با شرایط نگهداری مرسوم (°C۲، در یخ) و با دو سرعت تیغه­ی برش و استوانه ۴۸ و ۱۴۴ mm/min مورد بررسی قرار گرفت. از مشخصه­های مورد بررسی برای آزمون برشی شامل: سفتی برشی، انرژی تسلیم، بیشینه انرژی، حداکثر نیروی برشی و انرژی کل و از مشخصه­های مورد بررسی برای آزمون فشاری، انرژی کرنشی کل، انرژی برگشتی، مدول سفتی، سختی، برجهندگی، پسماند، چسبندگی و فنریت بود. از برخی ویژگی­های فیزیکی شامل وزن با پوست، حجم با پوست، وزن مخصوص با پوست، وزن بدون پوست، حجم بدون پوست، وزن مخصوص بدون پوست و طول میگو نیز بهره گرفته شد. نتایج بدست آمده در طرح بلوک کاملا تصادفی به روش فاکتوریل تجزیه و تحلیل و مقایسه میانگین­ها با آزمون دانکن انجام شد. نتایج نشان داد که متغیرهای مستقل روز، مدول سفتی در سطح ۱ درصد معنی­دار می­باشد، همچنین پسماند و انرژی کرنشی کل در سطح ۵ درصد برای روز نگهداری معنی­دار است. انرژی برگشتی، فنریت و سختی گوشت تا روز ششم همواره کاهش و سپس افزایش یافت. این یافته­ها نشان می­دهد که تردی گوشت میگو تا روز ششم همواره کاهش می­یابد. از این مطالعه چنین نتیجه­گیری شد که می­توان از روش­های مکانیکی برای تعیین میزان تازگی میگو به­خوبی بهره برد و بهترین روش برای تعیین تازگی و کیفیت استفاده از روش فشاری با شاخص مدول سفتی و سختی گوشت میگو است.

کلیدواژه ها:

Shear blade ، Pressure Test ، Hardness ، Texture measurement ، کلید واژگان: تیغه برشی ، آزمون فشار ، سفتی ، بافت سنجی