الگوی اشتغال پذیری دانش آموختگان تربیت بدنی

این پژوهش با هدف تدوین الگوی اشتغال پذیری دانش آموختگان تربیت بدنی و روش تحقیق به صورت کیفی و مبتنی برنظریه پردازی داده بنیاد می باشد. برای گردآوری اطلاعات از مصاحبه های نیمه ساختار یافته و تحلیل اطلاعات از روش اشتراوس و کوربین و مدل پارادایمی انجام گرفت. جامعه آماری در این تحقیق شامل اعضای هیات علمی، دانشجویان و دانش آموختگان کارشناسی ارشد و دکتری و کارافرینان ورزشی بود. نمونه گیری به روش گلوله برفی انجام شده که برمبنای آن۳۰ مصاحبه صورت گرفت. حاصل این مصاحبه ها، مجموعه های از مضامین اولیه است که طی فرایند کدگذاری باز، گردآوری و از درون آنها مقوله هایی استخراج شد. در مرحله کدگذاری محوری، پیوند میان مقوله ها برقرار و در ادامه مرحله کدگذاری انتخابی نیز صورت گرفت. اشتغال پذیری به عوامل نبود زمینه خدمات و حمایت دولت، تغییر فضای کسب و کار، عدم ارتباط دانشکده ها با سازمان های بیرونی، تعدد دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی، ویژگی های بازار کار، ضعف مراکز دانشگاهی، افزایش تعداد دانشجویان، عدم تناسب رشته های تحصیلی دانشگاه و بازار کار و دانش، مهارت و درک مربوط به رشته تحصیلی دسته بندی می شود. در عوامل زمینه ای به تغییر رویه برنامه های درسی، ارتباط دانشکده ها تربیت بدنی با سازمان های بیرونی، توسعه رشته های تربیت بدنی با نیاز جامعه، ایجاد بستر کارآفرینی و مهارت های عملی، توسعه سرمایه اجتماعی و توسعه مهارت های عمومی اشاره شده است، کدهای شناسایی شده عوامل مداخله گر عبارتند از: فرایند تدریس- یادگیری، شرایط محیطی–کلان، ویژگی های فردی و مهارتی دانشجو و دانش آموختگان، مهارت فردی اساتید، ارتباط دانشگاه و بخش های دولتی و غیردولتی و پیامدهای اشتغال پذیری، شامل پیامدهای درونی و پیامدهای بیرونی می باشد.

کلیدواژه ها:

اشتغال پذیری ، دانش آموختگان ، تربیت بدنی ، نظریه ی داده بنیاد