قابلیت های نمایشی مناظره های منثور با رویکرد گفت وگومحور

یکی از گونه های ادبی منثور رایج در زبان فارسی، مناظره است. در مناظره های منثور، دو یا چند شخصیت به شیوه گفت وگونویسی، موضوعات گوناگون را به میان می کشند و در نهایت، نگارنده با نوعی جمع بندی از زبان آن ها به نتیجه مورد نظر می رسد. ساختار این نوع مناظرهها بیشتر بر گفت وگونویسی استوار بوده و از توصیف و تحلیل های داستان گونه به دور است. در دوره مشروطه، به این نوع مناظره ها واژه «چیزنویسی» یا شیوه «تئاترنویسی» اطلاق شده است. نزدیکی ساختار ظاهری و اسلوب گفت وگونویسی در این گونه ادبی و گونه نمایشنامه، این سوال را به ذهن متبادر می کند که آیا امکان خوانش نمایشی از مناظره های منثور وجود دارد؟ لحن و زبان نمایشی، کنش نمایشی گفت وگومحور، کشمکش، زمان و مکان از جنبه های نمایشی قابل شناخت از گفت وگوست که در این مقاله بررسی شده اند. دستاورد این مقاله، معرفی الگویی گفت وگومحور برای بررسی جنبه های نمایشی مناظرههاست. این الگو بر اساس مقایسه تطبیقی دیالوگ در نمایشنامه و گفت وگو در مناظره منثور و شناخت نقاط مشترک این دو گونه ادبی با یکدیگر پیشنهاد شده است.

کلیدواژه ها:

Dialogue ، prose debate ، play ، dramatic aspects ، Constituationalism ، central Asia ، واژه های کلیدی: مناظره منثور ، نمایشنامه ، گفت وگو ، جنبه های نمایشی ، عصر مشروطه در ایران ، قلمرو زبان فارسی در آسیای مرکزی