یک روش جدید از اثربخشی گزارشگر حسابداری Soa

هدف: در این مقاله به یک مدل مفهومی برای تعیین توسعه گزارشگری یکپارچه، مقالات موجود در نشریه Accounting Research Meditari در موضوع گزارشگری یکپارچه روی مدل و شناسایی حوزه های تحقیقاتی آتی پرداخته خواهد شد. طرح/روش/رویکرد:در این مقاله از سبک روایتی/استدلالی برای خلاصه سازی یافته های کلیدی و مهم حاصل از مقالات ارائه شده در این ویژه نامه و یک دستورکار پژوهشی اصولی بهره گرفته می شود. یافته ها: یافته های پژوهش های قبل و همچنین مقالات ارائه در این موضوع خاص، مدل مفهومی ارائه شده در این مقاله را تایید می کنند. این مدل مفهومی جدید را می توان به شیوه های گوناگون مورد استفاده قرار داد. ابتکار/ارزش: در این ویژه نامه برخی از آخرین پیشرفت های موجود در زمینه گزارشگری یکپارچه از چندین حوزه قضایی بررسی می گردد. روش ها و چهارچوب های نظری مختلف به همراه شواهد اولیه پیرامون تجربه گزارشگری یکپارچه منجر به یک ارزیابی کثرت گرایانه از گزارشگری یکپارچه می گردد که می تواند به عنوان پایه و اساسی برای پژوهش های آینده استفاده گردد. این مدل مفهومی جدید ارائه شده در این مقاله را می توان به عنوان یک چهارچوب سازمان یافته، روشی برای درک و فهم تاثیرات گوناگون، روشی برای شناسایی دیگر عوامل کنترل در یک مطالعه و روشی برای شناسایی سئوالات تحقیقاتی جدید، جذاب و کشف نشده مورد استفاده قرار داد.

کلیدواژه ها:

حسابداری ، حسابرسی ، soa ، گزارشگری یکپارچه