ظرفیتهای سرمایه اجتماعی برای برپایی اجتماعات محله ای در شهر «دوستدار کودک» در بم

طرح مساله: در این پژوهش برای ایجاد ساز و کارهای مناسب جهت ایجاد اجتماع محله ای و جلب مشارکت شهروندان بویژه نوجوانان و جوانان در محدوده ای از شهر بم که شهر دوستدار کودک نامگذاری شده است، به شناخت و سنجش ظرفیت های سرمایه اجتماعی به عنوان پایه مشارکت شهروندان پرداخته شده است. روش: روش پژوهش پیمایش است و ابزار جمع آوری داده ها، مصاحبه ساختار یافته می باشد که از نمونه ای به تعداد ۲۸۸ نفر زن و مرد بالای ۱۵ سال به عمل آمده و با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انجام پذیرفته است. یافته ها: وضعیت مولفه های سرمایه اجتماعی (اعم از مشارکت، هنجار، اعتماد، احساس امنیت و انسجام) در محدوده مورد نظر، در مجموع متوسط می باشند و همین طور ارتباط مستقیم و معنی دار ابعاد هنجار، اعتماد با مشارکت اجتماعی و ارتباط غیر مستقیم و معنی دار احساس بی قدرتی با مشارکت اجتماعی تائید شد و میان میانگین مشارکت عینی رسمی با مشارکت عینی غیر رسمی و نیز مشارکت عینی سنتی با مشارکت عینی جدید تفاوت معنی دار وجود دارد. نتیجه گیری: یافته ها حاکی از وجود ظرفیتهای لازم برای ایجاد اجتماع محله ای است اما ضعف در گرایش افراد به نهاد های مدنی، مدرن و سازمان یافته و نیز بعضی از ابعاد مشارکت ذهنی وجود دارد که می تواند ایجاد خلل نماید. برای بالاتر بردن مشارکت باید به ترتیب به عوامل کاهش احساس بی قدرتی و افزایش اعتماد و هنجار عمل متقابل در میان ساکنان توجه نمود. می توان با روشهایی چون «کارگاههای مساله یابی مشارکتی»، «نشست های محلی»، «آموزش های محلی» و «مجله محلی» در پوشش ضعفها و افزایش مشارکت پرداخت.

کلیدواژه ها:

Child-friendly city ، Local Community ، Social Capital ، Social Participation ، : بم ، شهر دوستدارکودک ، اجتماع محله ای ، سرمایه اجتماعی ، مشارکت اجتماعی