تفسیر اثربخشی آنتی اکسیدان ها بر فرآیند ضدپیرشدگی قیر با استفاده از آزمون NMR

طراحی و استفاده از افزودنی های آنتی اکسیدان برای کاهش عمر قیرهای آسفالت میتواند مزایای زیادی برای صنعت آسفالتبه همراه داشته باشد. افزودن ادتیو های معدنی، از قبیل اکسید آهن، کروم و روی، دی اکسید تیتانیوم و سلیس، نانو اکسیدگرافن، کربن بلک (دوده) و مستربچ Anti UV برای افزایش انعطاف پذیری قیرهای آسفالتی و درک پیچیدگی بین شیمی و رئولوژی را ارائه میدهد. بنابراین هدف از این پژوهش، تفسیر اثربخشی آنتی اکسیدان ها بر فرآیند ضدپیرشدگی قیر، از طریق بررسی تغییرات خواص فیزیکی، شیمیایی و رئولوژیکی مخلوطها با استفاده از پارامترهای، PVN, PI، و رئومتر برشی دینامیک (DSR) آزمایش دامنه کرنش خطی (LAS)، رزونانس مغناطیس هسته (NMR) به منظور مقایسه عملکرد قیر پایه و قیرهای اصلاح شده مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان میدهد که اگر چه برخی از آنتی اکسیدان ها ممکن است شاخص های شیمیاییمبتنی بر اکسیداسیون را کاهش دهند اما اثر آنها بر رئولوژی پیچیدهتر است و احتمالا مربوط به فعل و انفعالات فیزیکی وشیمیایی منحصر به فرد در هر قیر است. درک پیچیدگی بین شیمی و رئولوژی قیرهای اصلاح شده حاوی انواع آنتی اکسیدانهای مختلف و تاثیر آن بر فرآیند پیرشدگی را می توان انتظار داشت. افزودن آنتی اکسیدان های مورد استفاده در این پژوهشباعث مقاومت در برابر پیرشدگی رئولوژیکی قیر شده، عمر خستگی با افزودن گرافن اکساید به قیر خالص افزایش پیدا کردهاست، همچنین پروتون های اشباع در آنتی اکسیدان گرافن اکساید (GO) و Anti UV نسبت به سایر نمونه ها کاهش پیدا کرده است.

کلیدواژه ها:

مستربچ Anti UV ، رئومتر برشی دینامیک (DSR) ، دامنه کرنش خطی (LAS) ، رزونانس مغناطیس هسته (NMR)