بررسی سینماتیک ستون فقرات پشتی و کمری حین استفاده از صندلی تیپتون: مطالعه اندازه گیری های مکرر در افراد جوان سالم

هدف: هدف این مطالعه بررسی اثر بخشی صندلی تیپتون بر راستای ستون فقرات پشتی و کمری دانشجویان در ۲ وضعیت نشستن به صورت کشیده و مستقیم و مطالعه دقیق است. روش بررسی: این مطالعه بر روی ۳۰ دانشجو (۲۰ زن و ۱۰ مرد) که سابقه اختلالات اسکلتی عضلانی نداشتند انجام شد. ارزیابی تغییرات زوایای ستون فقرات پشتی و کمری با استفاده از دستگاه الکتروگونیامتری بر روی ۲ صندلی عادی و تیپتون در ۲ وضعیت بدنی کشیده و مستقیم، و مطالعه دقیق صورت گرفت. شرکت کنندگان در هر وضعیت بدنی بر روی هر صندلی به مدت پنج ۵ ارزیابی شدند که با در نظر گرفتن زمان استراحت و تکمیل پرسش نامه، انجام مطالعه برای هر فرد ۳۰ دقیقه زمان برد. میزان رضایت دانشجویان نیز به کمک پرسش نامه رضایت کاربران ساس سنجیده شد. داده های ثبت شده توسط دستگاه الکتروگونیامتری از طریق آزمون آماری اندازه گیری مکرر و امتیازات پرسش نامه ساس، با استفاده از آزمون آماری مقایسه زوجی و نرم افزار SPSS نسخه ۲۵ تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج بررسی میانگین دامنه تغییرات زوایای ستون فقرات ناحیه پشتی در صفحه ساجیتال نشان داد که متغیر نوع صندلی معنی دار نبوده (P=۰/۰۷۲)، اما متغیر وضعیت بدنی معنی دار بوده است (P=۰/۰۱۳). در بررسی میانگین دامنه تغییرات لترال فلکشن در ناحیه پشتی، اثر متقابل صندلی و وضعیت بدنی (P=۰/۰۴۸) و متغیر صندلی (P=۰/۰۰۳) دارای اختلاف معنی دار بودند که این اختلاف در جهت کاهش ۲۸ درصدی میانگین دامنه تغییرات زوایای لترال فلکشن پشتی، در وضعیت بدنی کشیده و مستقیم و کاهش ۱۰ درصدی آن در وضعیت بدنی مطالعه دقیق در صندلی تیپتون نسبت به صندلی عادی بوده است. درحالی که متغیر وضعیت بدنی (P=۰/۷۰۵) اختلاف معنی دار نداشت (P=۰/۷۰۵). همچنین نتایج بررسی میانگین دامنه تغییرات فلکشن اکستنشن کمری نشان داد متغیر صندلی (P=۰/۰۰۳) دارای اختلاف معنی دار بوده که این اختلاف معنی دار در جهت کاهش ۱۶ درصدی میانگین دامنه تغییرات در وضعیت بدنی کشیده و مستقیم و کاهش ۴۳ درصدی آن در وضعیت بدنی مطالعه دقیق در صندلی تیپتون نسبت به صندلی عادی بود. درحالی که متغیر وضعیت بدنی (P=۰/۱۶۲) از نظر آماری اختلاف معنی دار نداشت. نتایج بررسی بر روی لترال فلکشن کمری نیز نشان داد هردو متغیر صندلی و وضعیت بدنی (P=۰/۰۰۹) اختلاف معنی دار داشتند. میانگین دامنه تغییرات زوایای لترال فلکشن کمری در هر دو وضعیت بدنی کشیده و مستقیم و مطالعه دقیق در صندلی تیپتون نسبت به صندلی عادی ۲۸ درصد کاهش یافته است. بررسی امتیازات پرسش نامه ساس برای صندلی تیپتون و صندلی عادی نشان دهنده اختلاف معنی دار این ۲ صندلی بوده است (P=۰/۰۰۰). میانگین امتیازات پرسش نامه ساس برای صندلی تیپتون برابر ۷۸/۶ و برای صندلی عادی برابر ۶۵/۹ به دست آمد که نشان از افزایش ۱۹ درصدی امتیاز در صندلی تیپتون داشت. نتیجه گیری: یافته های مطالعه حاضر نشان داد استفاده از صندلی تیپتون می تواند باعث کاهش میانگین دامنه تغییرات زوایای بدن در ۲ ناحیه ستون فقرات پشتی و کمری شود. همچنین نتایج مطالعه، حاکی از افزایش رضایت کاربران از صندلی تیپتون نسبت به صندلی عادی بوده است که در این بین رضایت بیشتر کاربران خانم در استفاده از صندلی تیپتون نسبت به صندلی عادی، می تواند ناشی از تفاوت ابعاد آنتروپومتریک خانم ها و آقایان باشد.

کلیدواژه ها:

Tipton chair ، Spinal angles ، Sitting posture ، صندلی تیپتون ، زوایای ستون فقرات ، وضعیت بدنی نشسته