کاربرد نمایه های خرس قهوه ای (Ursus arctos) در شناسایی گستره پراکنش آن و نوع خسارات وارده در استان فارس

خرس قهوه­ای (Ursus arctos) بزرگترین حیوان گوشتخوار ایران می­باشد که در قاره­های آسیا، اروپا و آمریکای شمالی زیست می­کند. در ایران پراکنش این گونه محدود به نواحی جنگلی رشته کوه­های البرز و زاگرس بوده و مرز جنوبی پراکنش آن در استان فارس واقع می­باشد. خرس قهوه­ای ایران متعلق به زیرگونه سوری (U. a. syriacus) می باشد که دارای جمعیت های گسسته و در معرض خطر بوده و همچنین اطلاعات اندکی از جنبه­های مختلف زیست شناسی آن وجود دارد. این پژوهش در راستای شناسایی گستره پراکنش خرس قهوه­ای در استان فارس به مدت چهار سال انجام گرفت. با توجه به این که مشاهده مستقیم خرس قهوه­ای به علت شب­فعال­بودن آن بندرت رخ می­دهد معمولا در اینچنین تحقیقاتی از نمایه­ها استفاده می­شود. در کل ۱۷۰ نمایه از این گونه در استان فارس شناسایی شد. بیشترین نمایه­های رویت شده مربوط به ردپا (حدود ۴۸ درصد) و سرگین (حدود ۲۰ درصد) می­باشد. بررسی نمایه­ها و تهیه نقشه پراکنش این گونه در استان فارس با استفاده از ArcGIS ۱۰.۳ نشان داد که بیشترین نمایه­های حضور این گونه مربوط به مناطق کوهستانی مرودشت (۵۴/۳۲ درصد) و سپیدان (۹۵/۳۱ درصد) در نیمه شمالی استان با محدوده ارتفاعی ۱۶۰۰ تا بیش از ۲۸۰۰ متر از سطح دریا می­باشد. نمایه­ها نشان می­دهد که حمله خرس قهوه­ای به انسان، احشام اهلی، کندوهای عسل، مزارع پرورش ماهی­ و محصولات کشاورزی از جمله خسارات ناشی از این گونه در استان می باشد.

کلیدواژه ها:

پراکنش ، حفاظت ، خرس قهوه ای ، گوشتخواران ، نمایه