گسترش گفتمان انتقادی در عصر ناصری و پیامد های حاصل از آن

سال انتشار: 1387
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 70

فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_HISTO-3-9_004

تاریخ نمایه سازی: 29 آذر 1402

چکیده مقاله:

فرآیند مدرن سازی و اصلاحات تجددگرایانه در دوره ی ناصری، جنبه های گوناگون حیات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، و فرهنگی جامعه ی آن روز را در بر گرفت. اساسی ترین عنصری که در فرآیند مدرن سازی در این دوران موثر واقع شد، عنصر نقد و اندیشه ی انتقادی است. در مقاله حاضر، ضمن بررسی جایگاه های ظهور گفتمان انتقادی، ویژگی های این گفتمان و نتایج حاصل از رواج آن ارزیابی و نشان داده شده است. که علی رغم تنوع کانون های ظهور این گفتمان، وجوه اشتراکی چون نگرش نقادانه، آگاهی بخشی، ناخرسندی از وضع موجود و تاکید بر ضرورت اصلاحات را می توان در همه آنها مشاهده کرد. ضرورتی که هیات حاکمه آن عصر را به انجام اصلاحات تجددگرایانه وادار ساخت.

نویسندگان

زهرا علیزاده بیرجندی

دانشجوی دکتری تاریخ ایران - دانشگاه الزهرا (س)

محمد امیر شیخ نوری

دانشیار گروه تاریخ دانشگاه الزهرا (س)