راهبردهای ورود به بازارهای بین المللی مطالعه موردی : صنعت نرم افزار ایران

در راستای سیاست توسعه صادرات غیرنفتی ایران، پیشرفت های فن آوری اطلاعات بویژه توسعه صادرات نرم افزار می -تواند نقش بسزایی در تجارت بین الملل و روشهای ورود به بازار بین الملل جهت بکارگیری اشتغال نیروی متخصص داخلی و هدایت سرمایه اندک داشته باشد. هدف اصلی این تحقیق شناسایی و بررسی استراتژی های ورود به بازارهای بین المللی در صنعت نرم افزار ایران در طی سال ۹۷-۱۳۷۰ می باشد و سپس عوامل جذاب بازار هدف؛ محدودیت ها و فشارهای بازار داخلی و میزان اهمیت عوامل زیر ساختی تصمیم گیری مدیران برای ورود به بازارهای جدید بین المللی مورد بررسی قرار می گیرد. روش تحقیق از نوع توصیفی پیمایشی که از طریق اکتشافی صورت گرفته است . نتایج تحقیق نشان می دهد که صادرات مستقیم در بازار صادراتی یکی از پرکاربردترین روشهای ورود به بازار بین المللی است و سپس به ترتیب روش "فعالیت مشترک" در سرمایه گذاری مشترک؛ "همکاری مشترک" و " ایجاد شعبه ای فرعی " در سرمایه گذاری مستقیم خارجی می باشد و در صادرات غیرمستقیم (واسطه ای ) پرکاربردترین روشها، روش (MEA) نمایندگی صادرات تولیدکننده و سپس با اختلاف زیادی روش (EMC) شرکت مدیریت صادرات می باشد. در عوامل جذاب بازار هدف، عامل "فرصت های ویژه در بازارهای خاص" ؛ در محدودیت ها و فشارهای بازارداخلی عامل "اقتصاد بی ثبات" و در عوامل زیرساختی تصمیم گیری برای ورود به بازارهای جدید بین المللی عامل "فرصت برای ورود به بخش های بازار جدید" به عنوان عواملی بااهمیت بسیار بالا از نظر مدیران شرکت ها شناخته شده است .

کلیدواژه ها:

استراتژی های ورود به بازارهای بین المللی ، شرکت های کوچک و متوسط خصوصی ، صنعت نرم-افزار ، ایران.