موانع کارآفرینی رشته های کشاورزی در آموزش دانشگاهی

هدف این پژوهش که یک تحقیق توصیفی با رویکرد کیفی است، شناسایی موانع کارآفرینی رشته های کشاورزی در آموزش دانشگاهی استان اصفهان می باشد. جامعه آماری کارآفرینان دانش آموخته از رشته های مختلف کشاورزی می باشند که برابر با ۴۰ نفر برآورد گردید و کل اعضا، مورد بررسی قرار گرفتند. داده های لازم از طریق مصاحبه ی نیمه ساختاریافته اکتشافی محقق ساخته گردآوری شد. با استفاده از راهبرد تحلیل محتوا ۲۶ مقوله استخراج گردید. مقوله ها در قالب پرسشنامه در اختیار جامعه آماری قرار گرفتند و درجه اهمیت آنها بر اساس طیف لیکرت پرسیده شد. به منظور تلخیص متغیرها از تکنیک تحلیل عاملی اکتشافی با نرم افزار SPSS نسخه ۱۹ استفاده شد. مقدار KMO، ۸۲۹/۰ و مقدار آزمون بارتلت ۷۶۳/۳۳۲۸ به-دست آمد که در سطح ۹۹ درصد معنی دار بود. نتایج تحلیل عاملی نشان داد، تبیین کل واریانس توسط ۵ عامل استخراج شده از گویه های مورد بررسی، ۲۲۱/۶۹ درصد است. در این پژوهش، موانع انگیزشی و نگرشی، موانع ساختاری، موانع آموزشی، موانع اقتصادی و محیطی و موانع شخصیتی به ترتیب با تبیین ۱۱۰/۱۷ درصد، ۰۶۶/۱۷ درصد، ۳۶۲/۱۴ درصد، ۴۶۵/۱۱ درصد و ۲۱۸/۹ درصد از واریانس کل، به عنوان مهمترین موانع کارآفرینی کشاورزی در آموزش دانشگاهی شناسایی شدند.

کلیدواژه ها:

آموزش دانشگاهی ، موانع کارآفرینی ، آموزش عالی ، کشاورزی