اندازه گیری و تخمین ریسک سرطانزایی اکراتوکسین A در برخی از فرآورده های میوه ای
محل انتشار: مجله تحقیقات سلامت در جامعه، دوره: 6، شماره: 3
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 32
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHCM-6-3_001
تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1402
چکیده مقاله:
مقدمه و هدف : یکی از سمی ترین مایکوتوکسین ها، اکراتوکسین A می باشد.. هدف از این مطالعه اندازه گیری اکراتوکسین A در برخی از فرآورده های میوه ای و تخمین ریسک سرطانزایی برای مصرف کننده می باشد.
روش کار در این تحقیق تعداد۱۰۲نمونه فرآورده میوه ای شامل لواشک هلو، لواشک زردآلو، برگه زردآلو، قیسی، آلو خشک و آلو بخارا از سطح شهر همدان نمونه بردای شد و مقدار ارکراتوکسین A آنها باروش الایزا تعیین و ریسک خطر سرطانزایی آنها محاسبه شد. حد تشخیص کیت الایزا براساس دستورالعمل شرکت سازنده ۵/۰ میکروگرم بر کیلوگرم لحاظ شد.
یافته ها: محدوده اکراتوکسین A در نمونه ها ۷/۲۲- ۳/۹۲ میکروگرم بر کیلوگرم بود. از ۱۰۲ نمونه فرآورده میوه ای بررسی شده ۳۱ نمونه (۳۰/۳۹ درصد) آلوده به اکراتوکسین A بودند که در ۴ نمونه سطح آلودگی بیش از حد استاندارد ایران (۱۰ میکروگرم بر کیلوگرم) بود. بین میانگین سطح آلودگی نمونه ها تفاوت معنی داری وجود داشت (۰/۰۵ > P). در تمامی نمونه ها، میانگین اکراتوکسین A بطور معنی داری کمتر از حد استاندارد ایران بود (۰/۰۵ > P). بسته به نوع فرآورده میوه ای بررسی شده، مقدار دریافت تخمینی روزانه اکراتوکسین A در کودکان و بزرگسان به ترتیب در محدوه ۴-۱۰ × ۴/۳۵ - ۵-۱۰ × ۳/۳۶ و ۴-۱۰ × ۶/۰۹ -۵-۱۰ × ۴/۷۰ میکروگرم بر کیلوگرم وزن بدن در روز قرار داشت. با توجه به غلظت اکراتوکسین و میزان مصرف سرانه فرآورده های میوه ای، میزان خطری سرطانزایی این ماده از طیق محصولات بررسی شده برای مصرف کننده ناچیز می باشد.
نتیجه گیری: در کل، میانگین اکراتوکسین A در فرآوردهای میوه ای بطور معنی دار کمتر از استاندارد ایران بود (۰/۰۵> P). همچنین براساس تخمین ریسک سرطانزایی، می توان گفت دریافت اکراتوکسین A از طریق مصرف فرآورده های میوه ای خطری از نظر سرطانزایی برای مصرف کننده ایجاد نمی کند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مینا خورشیدی
Department of Food Safety and Hygiene, Student Research Center, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, Iran
علی حشمتی
Associate Professor, Department of Nutrition and Food Hygiene, School of Medicine, Nutrition Health Research Center, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, Iran
فاطمه شعای
Department of Food Safety and Hygiene, Student Research Center, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :