مطالعه و بازنگری سنی زیست چینه ای سازند آسماری در یکی از میادین جنوب غرب ایران

مطالعه حاضر به بازنگری سنی زیست چینه ای سازند آسماری در یکی از برش های سنگ چینه ای در فروافتادگی دزفول می پردازد. ضخامت سازند آسماری در این برش به m ۵/۴۱۷ می رسد و دارای ترکیب سنگ شناسی دولومیت، دولومیت ماسه ای، آهک، آهک ماسه ای، ماسه سنگ و شیل می باشد. در بخش های کربناته دارای میکروفاسیسی با تنوع رخساره ای وکستون، پکستون، گرینستون همراه با رخساره باندستون است. با توجه به زون های تجمعی شناسایی شده در میدان و استفاده از داده های ایزوتوپ استرونسیوم مطالعات قبلی می توان تغییرات سنی جدیدی برای سازند آسماری در این میدان تعیین نمود. بر اساس مطالعات زیست چینه ای میکروفسیل ها پنج زون تجمعی: ۱- Borelis melo melo– Borelis melo curdica Assemblage Zone با سن میوسن پیشین (بوردیگالین) ۲- Indeterminate Zone با سن میوسن پیشین (آکی تانین- بوردیگالین) ۳- Miogypsina- Elphidium sp۱۴- Peneroplis farsensis Assemblage Zone با سن میوسن پیشین (آکی تانین) ۴- Archaias asmaricus– Archaias hensoni– Miogypsinoides complanatus Assemblage Zone با سن الیگوسن پسین (شاتین) ۵- Lepidocyclina– Operculina- Ditrupa Assemblage Zone با سن الیگوسن پسین (شاتین) برای سازند آسماری در این میدان مشخص گردید. در زون تجمعی شماره پنج به دلیل عدم همراهی سنگواره های ذره بینی لپیدوسیکلینادار با سنگواره های ذره بینی نومولیت دار سن این زون تجمعی، الیگوسن پسین (شاتین) در نظر گرفته می شود. سنگواره های ذره بینی نومولیت دار منتسب به سن الیگوسن پیشین (روپلین) می باشد که در برش تحت مطالعه از این میدان دیده نشد.

کلیدواژه ها:

زیست چینه ای ، زون بندی ، سنگواره های ذره بینی ، سازند آسماری ، ایزوتوپ استرانسیوم