روش های اشباع سازی سنگ های انحلال پذیر (با تاکید بر سنگ های ژیپس-انیدریت)

به منظور شناسایی رفتار طبیعی سنگ ها در شرایط رطوبتی مشابه با رطوبت واقعی، معمولا از دو روش اشباع سازی، تحت فشار اتمسفر و یا تحت فشار خلاء استفاده می گردد. در به کارگیری روش فشار خلاء، مقادیر دو پارامتر فشار خلاء (Pvac) و زمان خلاء (Tvac) از پارامترهای موثر بر اشباع سازی نمونه ها می باشند. در این مطالعه روش اشباع سازی سنگ، به ویژه سنگ های انحلال پذیر مانند ژیپس- انیدریت مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج این بررسی بر حسب حساسیت سنجی برای چهار پارامتر فشار خلاء خشک (Pvac(dry))، فشار خلاء تر (Pvac(wet))، زمان خلاء خشک و زمان خلاء تر ((Tvac(wet), Tvac(dry) مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج به دست آمده نشان می دهد که با افزایش Pvac(wet)، درصد جذب آب افزایش یافته و به طور کلی نمونه ها بعد از چهار روز اعمال خلاء تر به بیش از ۹۵ درصد از افزایش وزن نهایی خود خواهند رسید و در عمل می توان آنها را اشباع کامل در نظر گرفت. اگر قبل از فشار خلاء تر، فشار خلاء خشک به نمونه ها اعمال گردد، افزایش وزن بیشتر نمونه ها بعد از افزودن فشار خلاء تر به وقوع خواهد پیوست. نتایج این پژوهش نشان که اعمال ۵/۰- آتمسفر فشار خلاء خشک به مدت ۵ ساعت و متعاقبا اعمال ۵/۰- آتمسفر فشار خلاء تر به مدت ۹۶ ساعت، موجب حصول نتیجه ایده آلی در اشباع سازی این گونه سنگ ها خواهد گردید.

کلیدواژه ها:

فشار خلاء تر و خشک ، آنالیز حساسیت ، رطوبت سنگ ، سازند گچساران