فعالیت بدنی و مدل اکولوژیکی - اجتماعی

زمینه و هدف: مطالعات بیانگر کاهش فعالیت بدنی در اغلب جوامع به خصوص کشورهای درحال توسعه و جامعه زنان می باشند؛ بنابراین مطالعه حاضر باهدف بررسی وضعیت فعالیت بدنی زنان چاق یا دارای اضافه وزن مراجعه کننده به مطب خصوصی تغذیه در شهر گرگان و با استفاده از الگوی اکولوژیکی اجتماعی انجام شد. روش: بررسی حاضر، از نوع مقطعی با رویکرد توصیفی- تحلیلی بود که بر روی ۲۰۰ زن چاق یا دارای اضافه وزن مراجعه کننده به مطب خصوصی تغذیه انجام شد. روش نمونه گیری به صورت در دسترس بود. از پرسشنامه ۳ قسمتی شامل اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه بین المللی فعالیت بدنی (IPAQ) و سازه های الگوی اکولوژیکی- اجتماعی استفاده شد. برای تحلیل داده ها، از آزمون های توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آزمون های استنباطی آنووا یکطرفه، ضریب همبستگی پیرسون و توکی استفاده شد. یافته ها: میانگین نمرات فعالیت بدنی هفتگی در زنان مورد مطالعه، ۳/۱۰۲۷ ± ۲۹/۲۰۵۷ MET- دقیقه در هفته بود. سازه های منافع درک شده (۰۳۹/۰= P)، خودکارآمدی درک شده (۰۴۷/۰= P) و محیط فیزیکی (۰۳۱/۰= P)، سازه های موثر در انجام فعالیت بدنی متوسط بودند. درحالی که در فعالیت بدنی شدید، علاوه بر سازه های فوق، سازه حمایت دوستان (۰۱۷/۰= P) نیز تعیین کننده بود. نتیجه گیری: ارتقاء وضعیت خود کارآمدی افراد و همچنین فراهم ساختن امکان دسترسی افراد به محیطی امن جهت انجام فعالیت های بدنی، می تواند در جهت ارتقاء سازه های مدل از قبیل موانع درک شده و محیط فیزیکی مفید و سودمند باشد.

کلیدواژه ها:

Developing countries ، Exercise ، Overweight ، Self Efficacy ، اضافه وزن ، کارآمدی ، کشورهای درحال رشد ، ورزش