تبیین تجربه مادران دارای کودک مبتلا به فلج مغزی از تلاوت قرآن کریم (یک مطالعه کیفی)

سابقه و هدف: فلج مغزی شایع ترین ناتوانایی حرکتی مزمن و یک عارضه عصبی شناختی در کودکان است. مادران مسلمان در مواجهه با این کودکان به خواندن دعاهای مختلف، توسل به اهل بیت (س) و تلاوت قرآن کریم می پردازند. در این راستا، مطالعه حاضر با هدف شناخت و تبیین تجربه مادران دارای کودک مبتلا به فلج مغزی از تلاوت قرآن کریم انجام شد. مواد و روش ها: در مطالعه کیفی حاضر، پنج مادر دارای کودک مبتلا به فلج مغزی بستری در بیمارستان ولیعصر فسا به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب شدند و تحت مصاحبه نیمه ساختاریافته قرار گرفتند تا زمانی که داده ها به اشباع رسیدند. تحلیل داده ها به روش تحلیل داده استقرایی صورت گرفت. شایان ذکر است که به منظور حمایت از صحت و استحکام داده ها، معیارهای مقبولیت، تاییدپذیری و انتقال پذیری در نظر گرفته شدند. یافته ها: از تحلیل داده های مطالعه حاضر سه گروه اصلی و هشت زیرگروه استخراج شد که عبارت بودند از: "اعجاز درمانگری قرآن" از زیرگروه های "بهبود جسمی- روانی مادر و کودک"، گروه "رشد معنوی" از زیرگروه های "پذیرش و تسلیم مشیت الهی"، "بازگشتی قهرمانانه" و "اطمینان داشتن به وجود حامی معنوی" و گروه "مدیریت جامع" از زیرگروه های "خودمدیریتی و انجام وظیفه"، "مدیریت موقعیت" و "نگاهی رو به جلو". استنتاج: مادران با توجه به شرایط سخت بیماری فلج مغزی و مشکلات فراوان در مراقبت از فرزندان مبتلا به آن، راهبرد تلاوت قرآن کریم را انتخاب نمودند و باور داشتند که تلاوت قرآن کریم منجر به توانمندشدن آن ها در ایفای نقش و کنترل نمودن موقعیت شده است. در این ارتباط، پیشنهاد می شود شرایط تلاوت قرآن کریم به عنوان یکی از راه کارهای قدرتمند تامین نیازهای مادران برای این گروه فراهم گردد.

کلیدواژه ها:

Cerebral palsy ، Experience ، Holy Quran ، Mothers ، Qualitative research ، پژوهش کیفی ، تجربه ، فلج مغزی ، قرآن کریم ، مادران