طراحی مدل اهدای عضو براساس متغیرهای اخلاق اجتماعی، نوعدوستی و دینباوری

سابقه و هدف: از مهمترین عوامل تاثیرگذار بر رفتار انسان ها، اخلاق اجتماعی، نوع دوستی و همچنین باورهای مذهبی است که می توانند نقش اساسی در ارتقای فرهنگ سازی اهدای عضو داشته باشند. هدف از این مطالعه بررسی نقش اخلاق اجتماعی و نوع دوستی در تبیین نگرش به اهدای عضو با میانجی گری دین باوری می باشد.      مواد و روش ها: روش پژوهش حاضر، توصیفی از نوع همبستگی مبتنی بر مدل ساختاریابی می باشد. جامعه ی آماری این پژوهش، شامل ۳۲۳ نفراز دانشجویان علوم پزشکی دانشگاه های آزاد و دولتی شهرستان های مراغه و بناب در سال ۱۳۹۴ بودند که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه و Carlo محقق ساخته نگرش دانشجویان نسبت به اخلاق اجتماعی، پرسشنامه نوع دوستی و همکاران و همچنین از مقیاس دینباوری Tihana همکاران، مقیاس نگرش به اهدای عضو استفاده گردید. ارزیابی الگوی پیشنهادی از طریق الگویابی معادلات ساختاری Nilson صورت گرفت. جهت آزمون مسیرهای میانجی گری AMOS و با کمک نرم افزار ۲۲ (Sem) در الگوی پیشنهادی، از روش بوت استراپ استفاده شد.       یافته ها: اثر مستقیم متغیرهای اخلاق اجتماعی​ (۰/۵۵)، نوع دوستی​ (۰/۳۷)، و دین باوری​ (۰/۰۲)، بر نگرش دانشجویان نسبت به اهدای عضو معنادار است (۰/۰۱>P)​. همچنین متغییرهای اخلاقی اجتماعی (۰/۰۱۶) و نوع دوستی (۰/۰۳) با میانجی گری دین باروری معنادار ئمی باشند. در مجموع، ۷۸ درصد از واریانس متغییر نگرش به اهدای غضو در دانشجویان  از طریق متغییرهای پیش بین تبیین می شود.       استنتاج: نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که متغیرهای اخلاق اجتماعی، نوع دوستی و دین باوری بر نگرش دانشجویان به اهدای عضو نقش دارند؛ بنابراین به نظر می رسد با افزایش میزان اخلاق اجتماعی، نوع دوستی و دین باوری، نگرش دانشجویان به اهدای عضو بیشتر شود.

کلیدواژه ها:

Altruism ، Organ donation ، Religiousness ، Social ethics ، اخلاق اجتماعی ، اهدای عضو ، دینباوری ، نوعدوستی