اولویتبندی ریسک های ساخت سکوهای نفتی با استفاده از روش تصمیمگیری TOPSIS فازی: مطالعه موردی، سکوی نفتی P۴

زمینه و هدف: پروژههای سازههای دریایی، به ویژه ساخت سکوهای نفتی، بدلیل وجود عواملی همچون گستردگی منابع و عدم قطعیتهای فراوان، با ریسکها و مخاطرات متعددی در مراحل مختلف طراحی، ساخت، نصب و بهرهبرداری مواجه هستند. شناسایی و ارزیابی این ریسکها به عنوان یکی از مهمترین اقدامات در فرآیند مدیریت ریسک، نقش بسیار مهمی در برنامهریزی بهتر این پروژهها توسط مدیران خواهد داشت. روش بررسی: در این پژوهش جهت مدیریت ریسک پروژه سکوهای نفتی، ابتدا تمامی ریسکهای محتمل در حوزههای مهندسی، اجرایی، محیط زیست و پدافند غیر عامل به صورت کتابخانهای شناسایی و از بین آنها تعداد ۲۶ ریسک طبق نظر کارشناسان به عنوان ریسکهای مهم و موثر بر پروژه مورد مطالعه شناسایی گردید. در نهایت، جهت ارزیابی و اولویتبندی ریسکها، از مدل های تصمیم گیری چند معیاره در محیط ریاضیات فازی استفاده شد. یافته ها: در همین راستا، به دنبال تنظیم پرسشنامه، جهت آزمون فرضیههای تحقیق و با تکیه بر نظرات کارشناسان، ریسکهای شناسایی شده با استفاده از مدل TOPSIS در محیط فازی رتبه بندی گردید. بحث و نتیجه گیری: بررسی رتبه های حاصل، نشان میدهد که گزینه طراحی نادرست به علت نقص در مطالعات ژئوتکنیک در حوزه مهندسی، گزینه توقف عملیات اجرایی ناشی از عدم تامین مصالح و تجهیزات لازم به علت تحریم در حوزه اجرایی، گزینه آتشسوزی و انفجار در حوزه پدافند غیرعامل و گزینه آلودگی آب دریا در حوزه محیط زیست به عنوان مهمترین ریسکهای اثرگذار در هر یک از چهار حوزه بر پروژه مورد مطالعه به شمار میروند.

کلیدواژه ها:

مدیریت ریسک ، سکوی نفتی ، تصمیمگیری چند معیاره ، فازی ، TOPSIS