ارزیابی توان محیط زیست پارک چیتگر برای تفرج متمرکز با روش AHP

زمینه و هدف: پارک چیتگر با مساحت ۵۴۰۰۰ هکتار با احتساب ارتفاعات از شمال به زمین های چیتگر، از جنوب به آزادراه تهران – کرج، از غرب به آزاد شهر و پیکان شهر و از شرق به منطقه خرگوش دره محدود می شود و با مساحتی در حدود ۹۵۰ هکتار زمین پر درخت، از بزرگ ترین پارک های جنگلی و قطب توریستی استان تهران به شمار می رود. ارزیابی توان اکولوژیکی مناطق در راستای کاربری اکوتوریسم به عنوان ابزاری برای حصول به این هدف شناخته شده است.روش بررسی: با توجه به ویژگی های اکولوژک منطقه، ارزیابی توان محیط زیست پارک چیتگر برای تفرج متمرکز با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی انجام گرفت. ابتدا با بررسی منابع مختلف معیارها و زیرمعیارها انتخاب شدند، سپس با استفاده از پرسشنامه ی مقایسات زوجی، وزن معیارها و زیرمعیارها تعیین گردید و از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی برای وزن دهی به معیارها بهره گرفته شد.یافته ها: نقشه ها برای فاکتورهای تعیین شده تهیه شد و با توجه به وزن های داده شده در پرسشنامه ی مقایسات زوجی نقشه های وزن دار شده نیز تهیه شدند، سپس نقشه ی پتانسیل تفرج متمرکز طبقه بندی شده و مساحت مربوط به هر طبقه تعیین شد.نتایج: ارزیابی توان با توجه به وزنهای اختصاص داده شده برای تفرج متمرکز صورت پذیرفت برای وزن دهی  معیارها از نرم افزار ExpertChoice۱۱ و برای تجزیه و تحلیل لایه­ها ازنرم افزار ArcGIS ۱۰.۵ استفاده شد. بر اساس نتایج حدود ۸۰% منطقه برای تفرج متمرکز دارای توان است.

کلیدواژه ها:

توان اکولوژیک ، تفرج متمرکز ، پارک چیتگر