بررسی داده های ثبت شده و تعیین بزرگی در شبکه لرزه نگاری تهران

دقت پارامترهای مبنایی زمین لرزه ها، مثل بزرگی، مختصات موقعیت رو مرکز آنها و غیره، در تشریح لرزه خیزی منطقه، سایر مطالعات زلزله شناسی نقش ویژه ای دارند. بررسی انجام شده در این مطاله نشان میدهد که داده های بایگانی شده در شبکه لرزه نگاری تهران کامل نیست، در موار د زیادی اطلاعات مربوط به فاصله رو مرکز و دامنه جابه جایی و مانند آن که خیلی ضروری برای تعیین بزرگی، یا سایر مطالعات میباشند ذخیره نشده است که احتمالا هنگام ادغام اطلاعات زمین لرزه ها در یک لیست، اطلاعات کامل بایگانی نشده است. همچین بررسی انجام شده نشان میدهد که برای محاسبه مقادیر بزرگی ذخیره شده در بانک اطلاعاتی مورد استفاده از یک روش و فرمول واحدی استفاده نشده است بطوریکه مقادیر بدست آمده از محاسبه مجدد بزرگی با استفاده از داده های ذخیره شده، در موارد زیادی با مقادیر بزرگی بایگانی شده در بانک اطلاعاتی برابر نیستند. مقایسه مقادیر بزرگی تعیین شده برای زمین لرزه های ثبت شده در ایستگاه های شبکه لرزه نگاری تهران با آنچه که ISC اعلام و منتشر می کند نشان می دهد که بزرگی تعیین شده در شبکه لرزه نگاری تهران (ML) کوچکتر از بزرگی منتشر شده د، بولتن ISC است. در این مطالعه جهت تعیین بزرگی زمین لرزه های محلی ثبت شده در شبکه لرزه نگاری تهران با استفاده از مقادیر بزرگی منتشر شده در بولتنهای ISCو NEICیک فرمول تجربی بصورت ML = log(V / ۴r) + ۲.۵ log(A) — ۱.۸ارائه می شود، بررسی انجام شده نشان می دهد که مقادیر بزرگی محاسبه شده با استفاده از این رابطه دقیقتر بوده، تقریبا برابربا مقادیر بزرگی منتشر شده در بولتن ISC هستند.

کلیدواژه ها:

بانک اطلاعاتی ، بزرگی ، شبکه لرزه نگاری