بازسازی طبیعی ساختار توده های راش در جنگل های تحت مدیریت سنتی (مطالعه موردی: اشکورات رودسر)

بازسازی طبیعی ساختار از مهم ترین فرایندها در تحول توده های جنگلی است. به منظور بررسی فرایند بازسازی طبیعی ساختار توده های راش در منطقه اشکورات رودسر، سه قطعه یک هکتاری با سابقه متفاوت از حفاظت شامل کوتاه مدت، میان مدت و شاهد انتخاب و مهم ترین ویژگی های ساختاری آنها با استفاده از روش های اندازه گیری فاصله ای و تعداد یازده شاخص کمی سازی ساختار در ۴۵ گروه ساختاری بررسی شد. روند تغییرات ساختار براساس سه گروه از ویژگی های ساختاری توده شامل الگوی مکانی ساختار، ناهمگنی در ابعاد درختان و سطح تنوع ترکیبی (پیچیدگی ساختار) تحلیل شد. براساس نتایج به دست آمده، شاخص های میانگین قطر، کلارک-ایوانز، برگر-پارکر و زاویه یکنواختی اختلاف معنی داری بین سه قطعه نشان دادند. روند افزایشی شاخص های ضریب جینی، تمایز قطری و ارتفاعی همراه با جابه جایی درختان به طبقات ارتفاعی و قطری بالاتر در قطعات حفاظت شده نشان دهنده افزایش ناهمگنی و شکل گیری ساختار عمودی در جنگل است. در نتیجه گیری کلی می توان بیان کرد که حفاظت از جنگل به شکل سنتی و روش قرق در این منطقه سبب بازسازی ساختار توده شده است. توصیه می شود که قرق بلندمدت (بیش از ۶۰ سال) برای بازسازی طبیعی در منطقه همراه با دخالت های پرورشی همسو با طبیعت اعمال شود.

کلیدواژه ها:

تنوع مکانی جنگل ، حفاظت جنگل ، شاخص آمیختگی ، ضریب جینی ، نزدیک ترین همسایه