سوء ظن در آیات و روایات
محل انتشار: دوفصنامه گفتمان فقه تربیتی، دوره: 1402، شماره: 2
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 54
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FRS-1402-2_004
تاریخ نمایه سازی: 13 دی 1402
چکیده مقاله:
نوشته پیش رو، در صدد است تا بیماری روانی سوء ظن را از منظر آیات و روایات مورد بررسی قرار دهد. در ابتدا تعریفی از بدگمانی ارائه می دهد و آنگاه سوء ظن را به مثبت و منفی تقسیم میکند و بر این باور است که در برخی موارد، بدگمانی نه تنها مذموم و ناپسند نیست، بلکه لازم و ضروری می باشد. سپس سوء ظن نسبت به خداوند و مردم را به عنوان دو نمونه از مصادیق سوء ظن مذموم مورد بررسی قرار می دهد و آن دو را ناپسند معرفی میکند. «زمینه ها و عوامل سوء ظن» است که به دو دسته کلی: الف: «زمینه ها و عوامل درونی»؛ ب: «زمینه ها و عوامل بیرونی» تقسیم گردیده و از هرکدام نمونه هایی گزارش شده است. سپس «پیامدهای فردی و اجتماعی سوء ظن» را به بحث گذاشته و نمونه های را به عنوان پیامدهای این بیماری بازگو میکند. «راه های پیشگیری و رهایی از سوء ظن»، آخرین بحثی است که در این نوشتار آمده است. در این بخش با بهره گیری از آیات و روایات، پنج راهکار به عنوان راه های رهایی از این بیماری پیشنهاد گردیده و برای هرکدام آیه ای از آیات قرآن و یا روایتی از روایات معصومینm به عنوان دلیل گزارش شده است.
نویسندگان
عوضعلی میرزایی
دکتری فقه تربیتی و استاد گروه فقه تربیتی جامعه المصطفی العالمیه