مهندسی ژنتیک و اصلاح نباتا ت

هدف اصلی این پژوهش «اصلاح نباتات و مهندسی ژنتیک» می باشد. روش تحقیق به صورت کتابخانه ای و اسنادی می باشد. مطالب برگرفته شده از کتب مختلف است اعم از کتب، مقالات نمایه شده در کنفرانس ها و نشریات مختلف داخلی و خارجی می باشد. یافته های پژوهش حاکی از آن است که کاربرد بیوتکنولوژی در کشاورزی عبارت است از: ایجاد گیاهان مقاوم به حشرات و آفت ها، ایجاد گیاهان تحمل کننده علف کش ها، ایجاد گیاهان مقاوم به بیماری های ویروسی و قارچی ، ایجاد گیاهان مقاوم به شرایط سخت مانند سرما، گرما و شوری ، ایجاد گیاهان دارای ارزش های غذائی ویژه ، ایجاد گیاهان دارای خاصیت درمانی پیشگیری . همچنین نتایج این تحقیق نشان داد نتایج یک فراواکاوی انجام شده روی تنوع ژنتیک رقم های زراعی در دوره های مختلف که حاصل بررسی ۲۰ مقاله علمی معتبر بود نشان داد که تنوع ژنتیک در محصول های زراعی روند مشخصی ندارد به طوری که در سال ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۰ یک کاهش شدید و بعد از آن روند افزایشی نشان داده است. همچنین بررسی های علمی نشان داد که در سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۰ که ۷۲٪ از زمین های کشت پنبه را پنبه تراریخت تشکیل می داد به جای کاهش تنوع کاهش یکنواختی افزایش تنوع مشاهده شد و ۲۸ کاهش یکنواختی پنبه گزارش شد. مطالعه دیگری که بر روی ۳۱۲ گونه انجام شده بود نشان داد که محصول های تراریخت می توانند ژن های سودمند را وارد چرخه استفاده کنند و باعث افزایش تنوع زیستی شوند.

کلیدواژه ها:

مهندسی ژنتیک ، اصلاح نباتات ، زراعت