دانش بومی و فرهنگ مردم شهرستان فیروزکوه و کارکردهای آشکار و پنهان

دانش بومی روش های بررسی، نگرش، درک و فهم جهان می باشد که درطی فرآیند مداوم آزمایش( آزمون و خطا )، تجربه و تغییر و انطباق به وسیله مردم در حال فعالیت می باشد و به تدریج رشد کرده و قادر می باشد که با فناوری و علم ترکیب شود. این دانش شامل عقاید، باورها، ساز و کارها، ایستارها و شیوه های ساماندهی امور مختلف زندگی مردم می باشد، که غالبا این دانش به صورت شفاهی سینه به سینه از نسل به نسل دیگر انتقال می یابد و به عنوان پایه فرهنگی به حیات و تکامل خود ادامه می دهد. هدف از این پژوهش، بررسی مردم شناختی دانش بومی و فرهنگ مردم شهرستان فیروزکوه و کارکردهای آشکار و پنهان می باشد. روش کار در این پژوهش به لحاظ ماهیت از نوع کیفی، مطالعات عمیق و ژرفانگر، حضور در میدان تحقیق، مشاهده مستقیم همراه با مشارکت و مصاحبه و همچنین مطالعه اسنادی و کتابخانه ای می باشد. هم چنین با به کارگیری نظریه مکتب کارکردگرایی مالینوفسکی و کارکردگرایی ساختاری اشتروس، دانش بومی و فرهنگ و کارکردهای آشکار و پنهان در میان مردم مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. نتایج این تحقیق حاکی از آن است که مردم این منطقه با توجه به قدمت دیرینه و تنوع فرهنگی از سبک های گوناگون در حوزه دانش بومی استفاده کرده اند و رابطه مستقیم میان فرهنگ و دانش بومی در این منطقه وجود دارد. لذا حفظ تجربیات و جمع آوری و مکتوب دانش بومی در کنار پیشرفت های دانش مدرن، موجب احیای این علم می شود.