تاثیر غلظت های مختلف سم سایپرمترین بر بافت آبشش سیاه ماهی (Capoeta damascina, Valenciennes, ۱۸۴۲)

هدف از این مطالعه بررسی اثرات غلظت و مدت زمان در معرض قرارگیری با سم سایپرمترین بر بافت آبشش سیاه ماهی Capoeta damascina می باشد. برای انجام این آزمایش از سیاه ماهیان صید شده از رودخانه کردان کرج با وزن متوسط ۱۵۰ گرم و میانگین طولی ۱۲ سانتی متر استفاده شد. به طور کلی ماهیان در چهار تیمار (۲۵/۰، ۵/۰، ۷۵/۰ میکروگرم در لیتر و یک گروه شاهد) هر کدام با سه تکرار در معرض غلظت های تحت کشنده سم سایپرمترین قرار گرفتند. نمونه برداری از آبشش ماهیان در روزهای اول، پنجم و دهم آزمایش صورت گرفت. در این پژوهش، آسیب هایی نظیر هایپرپلازی سلول های راسی تیغه های آبششی، پوسته پوسته شدن اپیتلیال تیغه های آبششی، هایپرپلازی سلول های موکوسی در رشته های آبششی، فیوژن، کوتاه شدگی تیغه های آبششی، تورم رگی با شدت متفاوت در تیمارهای مختلف مورد بررسی مشاهده گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که با افزایش غلظت سم و زمان در معرض بودن ماهیان در برابر سم، آسیب های بافتی بیشتری بر آبشش ماهیان وارد می شود.

کلیدواژه ها:

Capoeta damascina ، Cypermethrin toxin ، Gill ، Tissue ، آبشش ، سایپرمترین ، سیاه ماهی ، هایپرپلازی