بررسی تاثیر دو نوع تمرین هوازی و مقاومتی طی رژیم غذایی کتوژنیک بر سطوح سرمی آدیپوکاین ها و مقاومت به انسولین در مردان دارای اضافه وزن یا چاق

مقدمه: هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر دو نوع تمرین هوازی و مقاومتی طی رژیم غذایی کتوژنیک بر سطوح سرمی آدیپوکاین ها و شاخص های مقاومت انسولینی مردان دارای اضافه وزن یا چاق بود. روش کار: در این پژوهش، ۳۶ مرد دارای اضافه وزن یا چاق به طور تصادفی به سه گروه تمرین هوازی طی رژیم کتوژنیک (AT-KD)، تمرین مقاومتی طی رژیم کتوژنیک (RT-KD) و رژیم غذایی کتوژنیک به تنهایی (KD) تقسیم شدند. گروه های تمرین علاوه بر پیروی از رژیم کتوژنیک، به مدت ۶ هفته و هر هفته ۳ روز تمرین هوازی یا مقاومتی انجام دادند. برای تحلیل آماری از آزمون تحلیل واریانس دوطرفه ترکیبی با سطح معنی داری کمتر از ۰۵/۰ و نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ استفاده شد. یافته ها: میزان سرمی آدیپونکتین، رزیستین و SFRP۵ بین گروه ها تفاوت معناداری نداشت. در همه گروها، رزیستین کاهش معنادار و آدیپونکتین و SFRP۵ افزایش معناداری نسبت به پیش آزمون داشتند. میزان سرمی گلوکز، انسولین، تری گلیسیرید و شاخص های مقاومت و حساسیت انسولینی بین گروه ها تفاوت معناداری نداشت. کاهش معنادار میزان گلوکز و تری گلیسیرید در سه گروه نسبت به پیش آزمون مشاهد شد. هردو گروه KD و AT-KD باعث کاهش معنادار انسولین و HOMA-IR و افزایش شاخص McAuley نسبت به پیش آزمون شدند. تنها گروه AT-KD باعث افزایش معنادار شاخص QUICKI نسبت به پیش آزمون شد. نتیجه گیری: AT-KD و RT-KD باعث بهبود میزان آدیپوکاین ها در مردان دارای اضافه وزن یا چاق شد. با این حال، بین دو نوع تمرین تفاوتی وجود نداشت. با وجود نبود تفاوت بین دو نوع تمرین، تمرینات هوازی ممکن است اثربخشی بیشتری نسبت به تمرینات مقاومتی طی رژیم کتوژنیک داشته باشند.

کلیدواژه ها:

Adipokines ، Aerobic training ، Insulin resistance index ، Ketogenic diet ، Resistance training ، آدیپوکاین ها ، تمرین مقاومتی ، تمرین هوازی ، رژیم غذایی کتوژنیک ، شاخص مقاومت انسولینی