مفاهیم، اصطلاحات و استعارات عرفان تلفیقی در آثار داعی شیرازی
محل انتشار: مجله ادیان و عرفان، دوره: 54، شماره: 1
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 52
فایل این مقاله در 23 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JRMT-54-1_006
تاریخ نمایه سازی: 28 دی 1402
چکیده مقاله:
در این مقاله که به بررسی مفاهیم، اصطلاحات و استعارات مکتب ابنعربی اختصاص دارد؛ کوشش شده است تا با تکیه بر آثار شاه داعی شیرازی، یکی از تلفیقگرایان بزرگ ادب فارسی، به بازنگری و بررسی ساختارها و عناصر مکاتب عرفانی در آثار تلفیقگرایان قرن نهم هجری پرداخته شود. بررسیها نشان میدهد که شاه داعی در رسائل و اشعار خویش، به دو جریان صورتگرای عاشقانه و جریان های معناگرای استدلالی-استعاری بعد از ابنعربی توجه بسیار نشان داده و در جهت همگام کردن آنها با هم تلاشی وافر کرده است. وی علاوه بر شروح وحدت وجودی خود بر آثار شبستری و حمویه و مولوی، به تبیین علمی افکار ابنعربی نیز پرداخته؛ همچنین با بیان اصطلاحات عرفان نظری، موضوع وحدت وجود را به طریقی استدلالی نیز اثبات کرده است. داعی در موارد زیادی از اشعار دیگران، جهت تبیین معانی خود استمداد طلبیده و استدلال و ذوق را به گونه ای تلفیق ساخته است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهدی حیدری
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه یزد
محبوبه زمانی
دانش آموخته کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه یزد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :