بررسی فلسفه تحلیلی تعلیم و تربیت در نظام آموزشی

آموزش و پرورش یا تعلیم و تربیت دارای مفهوم و کاربرد گسترده و پیچیده، و در نتیجه مبهمی است. در تعریف این مفهوم، نه تنها میان مردم عادی، بلکه میان صاحب نظران تعلیم و تربیت هم اختلاف نظر وجود دارد. همچنین مفاهیمی مانند سوادآموزی، کارآموزی، بارآوردن، پروردن، تادیب، اجتماعی کردن، و... نیز جزئی از آموزش و پرورش محسوب می شوند یا با آن همپوشی دارند. درباره ی مفهوم آموزش و پرورش باید درنظر داشت که آموزش و پرورش منحصر به افراد، زمان، مکان، یا عمل خاصی نیست. یعنی به طور مشخص آموزش و پرورش منحصر به مدرسه، کودکان، یا آموزش دروس خاصی نیست، بلکه آموزش و پرورش برای همه، و در هر زمانی ز گهواره تا گور و هر مکانی است.فلسفه عبارت است از مطالعه مسائلی که نهایی، انتزاعی و بسیار فراگیر هستند؛ این مسایل مربوط می شوند به ماهیت وجود، معرفت، اخلاق، دلیل و هدف انسان. همچنین، فلسفه علمی است کلی، به این معنی که هیچ مطالعه ای را از حوزه کار خود خارج نمی کند و از هر روشی که ممکن باشد بهره می گیرد؛ علمی است که موضوع آن مسایل نا معین و مشکلات بنیادی است و می خواهد با کندو کاو بیشتر تا ریشه مسایل نفوذ کند. تحلیل فلسفی روش نوی برای کاربا زبان و تلاشی برای روشن ساختن و تثبیت معانی ان است.این روش فلسفی درصددان نیست که نظام های فلسفی جدیدیاجهان بینی هایی ایجادمی کندکه جامع هه تجارب انسانی باشند.

کلیدواژه ها:

فلسفه تحلیلی ، تعلیم و تربیت ، نظام آموزشی ، صاحبنظران ، تجارب انسانی