نگاهی به تلاش های امویان برای انحراف جریان سیره

سیره نویسی در قرن دوم هجری اغاز شد. اما در دوره پیش از آن و در عصر امویان برای یک دوره حدود ۸۰ ساله سیره نویسی به اوج قهقهرای ممکن رفت. امویان تلاش کردند، تا با انحراف سیره نویسی، از خطرات ممکن مباحث مشروعیت سیاسی خود احتراز کنند. هدف از این مقاله نگاهی گذرا به نوع برخورد امویان با مبحث سیره است. دلیل اهمیت موضوع این است، بررسی چگونگی برخورد دولت اموی با مخالفان مشروعیت سیاسی خود می باشد. مخالفانی که دارای مشروعیت برگرفته از وحی بوده اند. یافته های این مقاله نشان می دهد، در این دوران سیره نویسی عصر انحراف در منابع بوسیله دولت اموی را طی می کرد. این مقاله در تلاش است، که به دلایل، شرح و روش های این انحراف بپردازد. یافته های این مقاله نشان می دهد، که امویان چگونه در دوران خود تلاش کردند، که مسیر سیره نویسی را از مسیر حقیقی خود به سوی جعلیات دوره جاهلیت منحرف کرده تا مشروعیت لازم را برای حقانیت امامت تشیع از بین ببرند.

کلیدواژه ها:

امویان ، سیره نویسی ، امامت ، تشیع ، زهری.