بررسی تاثیر آموزش خود مراقبتی بر فاصله ی زمانی بستری مجدد بیماران اعصاب و روان ترخیص شده

پذیرش مجدد بیمارستانی به علت تاثیر بر روی هزینه و کیفیت مراقبت بیمارستانی و تحمیل بار اضافی بر نظام بهداشتی و درمانی،از اولویت های مهم مدیران بیمارستان ها به حساب می آید ( ۱ ) . لذا شناسایی بیماران در معرض خطر بستری مجدد و عواملمرتبط به عنوان قدم اول، راهکاری است که سبب اجرای مداخلات و افزایش اثربخشی بالینی می شود (۲). بستری مجدد اغلب بهعنوان یک شاخص کیفی در روند درمان و مراقبت مطرح می گردد . منظور از پذیرش مجدد، بازگشت بیمار به بیمارستان به واسطهدرمان ناقص می باشد که میتواند برای چندمین بار رخ دهد ( ۳ ) . پذیرش مجدد نه تنها تاثیر منفی روی کیفیت زندگی بیمار دارد،بلکه اثرات اقتصادی نامطلوب نیز روی سیستم ارائه مراقبت می گذارد . مرور مطالعات صورت گرفته در ایران نشان می دهد میزانبستری مجدد در بیماران مبتلا به اختلالات خلقی ۳۰ % و بیماران دچار اختلالات سایکوتیک ۴۰ % می باشد ( ۴ ) .بستری مجدد حدود ۱۷ درصد از کل پرداخت های بیمارستان های پزشکی در ایالات متحده را که حدود ۴ / ۱۷ بیلیون دلار میباشدرا به خود اختصاص میدهد . گزارش ها نشان داده است که پذیرش مجدد به بیمارستان در عرض ۳۰ روز، ۱۵ میلیارد دلار هزینه بههمراه خواهد داشت ( ۵ ) . عوارض درمانی در بیمارانی که پذیرش مجدد به بیمارستان در آنان اتفاق می افتد به مراتب شدیدتر استو با مرگ میر بالا و افزایش طول مدت بستری و افزایش ۲۵ درصد هزینه همراه است . تقاضای رو به افزایش خدمات بهداشتی ودرمانی از یک سو، محدودیت منابع و استفاده از تخصص های گوناگون، همچنین هزینه های سرسام آور به علت عدم استفادهصحیح از امکانات و منابع بیمارستانی از سوی دیگر، موجب افزایش هزینه های خدمات بهداشتی و درمانی گردیده است ( ۶ ). لذامدیریت بیمارستان و مسئولین بهداشت و درمان کشور باید اهمیت بیشتری جهت استفاده بهینه از تخت های بیمارستانی واثربخشی بالینی و بهره وری هزینه، قائل شده و مهمترین شاخص ارزیابی توانایی های درمانی بخش ها، که بررسی میزان بستریمجدد و مرگ ومیر بیمارستان است مورد توجه قرار گیرد .با بررسی و پیش بینی عوامل مرتبط با بستری مجدد از قبیل اولویت بندی کردن مراقبت پرستاری، تخصیص زمان بیشتر برایمراقبت بیمارانی که در معرض خطر بستری مجدد هستند، تشخیص زودهنگام عوارض ناشی از بیماری های روانی و پروسیجرهایانجام شده، ارزیابی درمان های جدید، تعدیل نیروی انسانی، بررسی میزان اشغال تخت های بیمارستانی، مصرف بهینه منابع و ارتقابهبود کیفیت خدمات پرستاری و پزشکی، بهبود پیامدها را در این گروه از بیماران به دنبال خواهد داشت ( ۷ ) . با توجه به اینکه دراین زمینه مطالعات اندکی انجام شده است ، همچنین هیچ پیشینه و مطالعه ای در بیمارستان گلستان ، دانشگاه علوم پزشکی جندیشاپور اهواز از میزان بستری مجدد بیماران مبتلا به اختلالات روانپزشکی در دسترس نیست ، لذا این پژوهش درصدد آن است کهبا بررسی فراوانی میزان بستری مجدد بیماران مبتلا به اختلالات روانپزشکی و عوامل مرتبط آن گام موثری جهت پیشگیری ازپذیرش مجدد بیماران، ارتقاء دانش و مهارت پرستاران، کاهش اضطراب بیماران و خانواده آنها، همچنین کاهش میزان هزینه هایدرمان و درنهایت ارتقاء کیفیت مراقبت این بیماران برداشته شود.