راهکارهایی جهت افزایش قدرت خلاقیت در دانش آموزان و تاثیر آن بر میزان رشد تحصیلی آن ها

موقعیت و شرایط محیط آموزشی از جمله عواملی است که با خلاقیت کودکان و نوجوانان ارتباط نزدیکی دارد.تاثیر محیط آموزشی بر خلاقیت دارای ابعاد مختلف است؛از جمله شرایط فیزیکی، روابط عاطفی بین افراد، امکانات علمی و آموزشی، انگیزه کار در کارکنان، طراحی و فضای کلاس مانند طرز نشستن و غیره را در برمیگیرد. معلم مهمترین نقش را در آموزشگاه ایفا میکند.چگونگی عملکرد دانش آموز به رفتار معلم وابسته است.روابط عاطفی معلم و دانش آموز، چگونگی نگرش معلم به خلاقیت و دانش آموز خلاق، نقش الگویی او و روابط یاددهی-یادگیری همه در پرورش خلاقیت دانش آموزان، تاثیری به سزا دارد.هدف تعلیم و تربیت باید آموزش به بچهها باشد که چگونه دوست بدارند، احساس و فکر کنند نه اینکه فقط یاد بگیرند.معلمان برای استفاده از این الگو بهتر است ابتدا هدفشان را مشخص کنند و بینند در یک موقعیت خاص پرورش کدام جنبه از تفکر اهمیت دارد، و سپس به تناسب آن از روشهای تدریس مختلف در هر کدام از دروس استفاده نمایند.طبیعی است که امکان استفاده از بعضی روشها، در برخی موضوعات درسی کاربرد بیشتری دارد و در بعضی دیگر کاربرد کمتر.تشخیص این نکته به توانایی و تسلط معلم بستگی دارد.به طور مثال، به راحتی میتوان از روشهای مهارتهای تحقیق، نمونههای عادت، تغییر، ارزیابی وضعیتها در دروس علوم اجتماعی جهت افزایش توانایی کنجکاوی، تخیل و پیچیدگی استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، رشد ، دانش آموز خلاق ، تعلیم و تربیت ، یادگیری ، معلم ، مدرسه