تجزیه و تحلیل ساختار درآمد های فرودگاه ها و ارزیابی نقش آنها در بهبود کارایی تخصیصی

با توجه به اهمیتی که مبحث بهینه سازی مدیریت هزینه ها و پتانسیل ها در مبحث حمل و نﻘل پیدا کرده است، لزوم توجه تاکتیکی و استراتژیکی بیشتر به مدیریت حمل و نﻘل باری و مسافری به صورت برنامه ای و اجرایی در ایران بارز به نظر می رسد. توجه برنامه ای به این موضوع با تاکیدات مکرر بر این مفهوم بویژه در برنامه چهارم توسعه تﻘریبا مورد نظر قرار گرفته است. لذا هدف از بررسی این پژوهش تجزیه و تحلیل ساختار درآمد های هوانوردی و غیر هوانوردی و ارزیابی نقش آنها در بهبود کارایی تخصیصی در فرودگاه های متعلق به شرکت فرودگاه ها و ناوبری هوایی ایران می باشد. در این پژوهش به بحث و بررسی در خصوص متغیرها طی سال های ۱۳۹۹- ۱۳۹۲پرداخته شده است. از نظر روش شناسی این تحﻘیق از نوع توصیفی_پیمایشی و همبستگی می باشد و از لحاظ نوع نظارت و درجه کنترل این تحﻘیق در زمره تحﻘیﻘات میدانی قرار دارد. برای تحلیل فرضیه ها از روش تحلیل پوششی داده ها و به منظور محاسبه ساختار درآمد از درآمدهای هوانوردی و غیرهوانوردی و جهت محاسبه کارایی تخصیصی از تعداد کارکنان شاغل در فرودگاه و اندازه سطوح استفاده شده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که بین در آمدهای هوانوردی و غیر هوانوردی با تعداد کارکنان شاغل فرودگاه های کشور ارتباط مستقیم و معناداری برقرار است. همچنین بین درآمدهای غیرهوانوردی و اندازه سطوح پروازی فرودگاه های کشور رابطه مستقیم و معناداری برقرار است. اما بین درآمدهای هوانوردی و اندازه سطوح پروازی فرودگاه های کشور رابطه معناداری وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

درآمد های هوانوردی ، درآمدهای غیر هوانوردی ، بهبود کارایی