بررسی خطرات فلزات سنگین موجود در آب آشامیدنی و ارائه راهکارهای کنترلی برای حذف فلزات سنگین از آب

فلزات سنگین در آب آشامیدنی می توانند اثرات مخربی بر سلامتی انسان داشته باشند. از جمله این اثرات کاهش رشد اندامها، سرطان، اختلال در سیستم عصبی بدن، اختلال در سیستم دفاعی بدن می باشد و در موارد حاد می تواند خطر مرگ را به همراه داشته باشد. برخی از فلزات نظیر جیوه و سرب، احتمال ابتلا به سندرم “خود ایمنی” را افزایش می دهند که در اثر آن سیستم دفاعی ، برخی از سلولها و ملکولهای بدن را بیگانه طلقی کرده و به آنها حمله می کند و عوارضی همچون روماتیسم قلبی، امراض کلیوی، ناراحتی های عصبی و اختلال در سیستم گردش خون را باعث می شود.بیشترین و خطرناک ترین آثار مسمویت به وسیله فلزات سنگین، در مراحل رشد و نمو انسان حادث می شود. رشد سریع سیستم های بدن در جنین و نوزاد انسان و کودکان خردسال، در این اثر پذیری بسیار حائز اهمیت است. وجود فلزات سنگین در آب آشامیدنی نوزادان شیرخوار و خردسالان می تواند باعث کندذهنی و اختلال در یادگیری، اختلال در حافظه، آسیب دیدن سیستم عصبی و اختلالات حرکتی نظیر تشنج و یا بیش فعالی آنها شود. در موارد وخیم تر فلزات سنگین صدمات جبران ناپذیر مغزی را باعث می شوند. کودکان نسبت به بزرگسالان بیشتر در معرض خطرات ناشی از فلزات سنگین در آب و غذا هستند زیرا نسبت به وزن بدنشان آب و غذای بیشتری مصرف می کنند.ما در این تحقیق ابتدا به شناخت فلزات سنگین پرداخته و در انتها اقدامات کنترلی برای کاهش این فلزات را پیشنهاد می کنیم .