سنتز و شناسایی نانوذرات سوپرپارامغناطیسی اکسید گرافن- اکسید آهن پوشانده شده با چیتوزان و اصلاح شده با اسید امینه

نانوذرات موادی امیدبخش با کاربرد های مختلف هستند که اصلاح سطح آن ها یک تکنیک مهم برای توسعه ی این کارآیی ها می باشد. در این پژوهش یک نانوساختار جدید طی چهار مرحله سنتز شد که می تواند به منظور حذف آلاینده ها از پساب مورد استفاده قرار گیرد. نخست نانوذرات اکسید گرافن (GO) به روش هامر اصلاح شده سنتز و سپس با ترسیب هم زمان یون های فروس و فریک در یک محیط بازی بر سطح نانوذرات، اکسید گرافن ، مغناطیسی گردید. پس از آن نانوذرات اکسید گرافن مغناطیسی (m-GO) با پلیمرهای ساکاریدی چیتوزان، با اتصال کووالانسی پوشش داده شدند. سپس نانوذرات اکسید گرافن مغناطیسی پوشش داده شده با چیتوزان (m-GO@Chi)، با روش اتصال عرضی به ترکیب بازشیف سیستئین-گلوتارآلدهید (CG) متصل شده و سطح آن با اسیدآمینه ی گوگرددار سیستئین اصلاح شد (m-GO@Chi-Cys). بعد از آن فرآیند اصلاح سطح نانوذرات با استفاده از آنالیزهای شناسایی، بررسی شد. نتایج طیف سنجی FT-IR حاکی از آن بود که اصلاح سطح در هر مرحله موفقیت آمیز بوده و حضور گروه های عاملی اپوکسید، کربونیل، آمینو و تیول در سطح نانوذرات تایید شد. مطابق تصاویر FESEM، ذرات GO سنتز شده دو بعدی و با ضخامت میانگین ۱۶۵-۲۹ نانومتر بودند و پس از مغناطیسی شدن، نانوذرات اکسید آهن با اندازه ی میانگین ۵۰-۳۵ نانومتر در سطح GO مشاهده شد. جهت بررسی خواص مغناطیسی نانوذرات از آنالیز VSM استفاده شد. عدم وجود پسماند در نمودار مغناطیسی شدن نانوذرات و کاهش قابل اغماض در مغناطش اشباع نانوذرات m-GO@Chi-Cys در مقایسه با m-GO را نشان داد که به دلیل حضور لایه ی نازک چیتوزان بر روی ذرات اولیه است.

کلیدواژه ها:

نانوذرات اصلاح شده ، سوپرپارامغناطیس ، اکسید گرافن ، مگنتیت ، سیستئین