نقش مولفه های اجتناب شناختی و باور فراشناختی در پیش بینی کیفیت زندگی بیماران دیابتی

هدف: دیابت یکی از بیماری های شایع در ایران و جهان می باشد که مزمن، پیش رونده و پرهزینه است و عوارض متعددی ایجاد می کند. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش مولفه های اجتناب شناختی و باور فراشناختی در پیش بینی کیفیت زندگی بیماران دیابتی صورت گرفت. روش: روش اجرای پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری مطالعه کلیه بیماران دیابتی نوع دو مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی شهر اردبیل در سال ۱۳۹۴ بودند که به روش نمونه گیری در دسترس ۱۲۴ نفر از بیماران دیابتی به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده­ها، از ابزارهای اجتناب شناختی سکستون و دوگاس (۲۰۰۸)، باور فراشناختی ولز (۲۰۰۴) و مقیاس کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (۱۹۹۶) استفاده شد. داده های پژوهش با روش­های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد بین مولفه های اجتناب شناختی و باور فراشناختی با کیفیت زندگی بیماران دیابتی رابطه منفی معناداری وجود دارد (۰۵/۰< p). ضرایب بتای متغیرهای پیش بین نیز نشان داد واپس زنی افکار ۱۶/۰-، جانشینی افکار ۲۰/۰-، اجتناب از موقعیت ها ۲۲/۰-، تبدیل تصور به فکر ۲۴/۰- و باور فراشناختی۱۲/۰- به شکل معناداری کیفیت زندگی بیماران دیابتی را تبیین می کنند (۰۵/۰< p). نتیجه گیری: در نتیجه می توان بیان نمود که مولفه های اجتناب شناختی و باور فراشناختی در زمره متغیرهای مرتبط با کیفیت زندگی بیماران دیابتی بودند و توانایی پیش­بینی آن را دارند.

کلیدواژه ها:

اجتناب شناختی ، باور فراشناختی ، کیفیت زندگی ، بیماران دیابتی