پارادایم حکمروایی خوب شهری شاهرود در دوران پساکرونا

هدف از نوشتار حاضر نقش حکمروایی خوب شهری در دوران پساکرونا در شهر شاهرود میباشد. پژوهش حاضر از نظر روش، توصیفی - تحلیلی و به لحاظ ماهیت، کاربردی است. برای جمع آوری داده ها و اطالعات این تحقیق از ابزار پرسشنامه استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر شهروندان شهر شاهرود با جمعیت ۱۵۰۱۲۹ نفر بوده که حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران معادل ۳۸۴ نفر محاسبه شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، آزمون فرضیه ها از آزمونهای t تک نمونه ای و رگرسیون خطی چندمتغیره و همچنین برای تعمیم نتایج از نمونه به جامعه آماری از روش مدلسازی معادله ساختاری به وسیله نرم افزار لیزرل استفاده گردید. یافته ها نشان داده است که وضعیت کیفیت ابعاد حکمروایی در شهر شاهرود در دوران پساکرونا از نظر کیفیت در شرایط نامساعدی در شاهرود بوده و دچار ضعف هستند. نتایج حاصل از آزمون تی تک نمونهای نشان داده است که وضعیت ابعاد حکمروایی خوب شهری در شهر شاهرود در وضع مناسبی قرار ندارد. همچنین نتایج حاصل از معادالت ساختار در نرم افزار لیزرل نشان داده است که متغیر عدالت بیشترین و قویترین ارتباط را با حکمروایی خوب شهری دارد. در نهایت نیز نتیجه بررسیها نشان میدهد؛ نمیتوان به تحقق حکمروایی خوب شهری، بدون تعریف و تبیین کاربردی جایگاه شهروندان شهر و از اصلیترین گروه های ذینفع و ذینفوذ در اداره امور شهرها، امیدوار بود.

کلیدواژه ها:

مدیریت شهری ، حکمروایی خوب ، همه گیری ، پساکرونا ، شاهرود